سیره خدا در اتفاق قوم تبع
از امام رضا (علیه السلام) پرسیدند: چرا تبّعِ پادشاه، تبّع نامیده شده است؟ حضرت فرمود:
«زیرا او جوانى بود نویسنده و براى پادشاه قبل از خود نویسندگى مىکرد و نوشتن را با جمله “باسم اللَّه الّذی خلق صیحا و ریحا” (به نام خداوندى که باد و فریاد را آفرید) آغاز مىکرد. پادشاه به او گفت: بنویس “به نام پادشاه رعد” (یعنی نام خودش) او گفت: خیر، نوشتن را فقط با نام معبود خودم آغاز مىکنم، سپس خواسته تو را در نظر مىگیرم، لذا خداوند این ویژگى او را شکر نمود و پادشاهى آن پادشاه را به او اعطاء کرد و مردم در این مورد تابع او شدند و لذا تبّع نامیده شد.»
شیخ صدوق، محمد بن على؛ عیون اخبارالرضا علیه السلام، ترجمه حمید رضا مستفید وعلى اکبرغفارى، تهران، صدوق،1372 ش، اول،ج1، ص509
دقت کنید به رفتار خداوند تعالی، وفا و توحید به خدای خودش رو دوست داشته ، بعد اینکه شکر کرده رو دقت کنید.