اون چیزیه که به خاطرش
حرف خدا رو زمین میندازه

———————————————————-

———————————————————-

———————————————————-

——————————————-

گویا این حیات واقعی اش هست. این هست حیاتش که فراموش کرده از دنیا براش بفرسته

جز اویی که رضایت خدا رو انتخاب کرد

بین زنده پاینده صاحب وجود
و غیرش
هر کسی رو انتخاب کنم
دیوااااانه ام

سمت هر چیزی برم که تو رو از دست بدم اشتباهه
چه حرکت خیلی اشتباهی

بعد از ترکها به سمت محبوبش
همه چیز جز محبوبش نورش رو کم کرد
و در نهایت خودش رو ترک کرد، من رو ترک کرد

چه چیزی رو برای چه چیزی ترک میکنم؟
آیا اون چیزی که به دستش میارم ( هر چیزی)

بهتر از چیزی هست که از دستش میدم؟ ( الله تعالی )

و شیطان این وسط دست میزنه اگر انقد واضح ببازه؟

بندگی یک چیزی هست که دایمی هست
فقط نماز نیست که البته نماز خیلی مهمه

اینه که موقعی که موقعیت گناه میشه انتخاب میکنی
آیا میخوای پیروی امر خدا رو بکنی یا کار خودت رو بکنی
انتخابی هست که هر لحظه بین گزینه هات میکنی

مثلا این گناه رو بکنی یا خدا رو انتخاب کنی و خواستش رو
و فراموش نکنیم که
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ﴿۹﴾. كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد (۹). وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ﴿۱۰﴾. و هر كه آلوده‏ اش ساخت قطعا درباخت (۱۰).

یعنی تهش بازنده خودمونیم اگر آلوده کنیم نفس رو

حضرت علی علیه‌السلام می‌فرماید: هر کس هوای نفسش قوی شود، عزم و اراده‌اش ضعیف خواهد شد.
و از معصوم داریم که : فی کُلّ جدیدٍ لِذَّةٍ

در این دو تا دوپامین به نظرم تاثیری داشته باشه
این هورمونها چرا اینطوری چیده شدن؟ این روش تعبیه و کار گذاشتن به چه منظور هست؟
آیا مسیردهی ها طوری شده تا از طریق جسم، روح تربیت بشه؟ شاکله رو شکل بده از طریق جسم؟

یعنی توی جسمت میاد دوپامین و غیره رو کار میگذاره جوری که اگر هوای نفست رو مقابله کنی، ساز و کار دوپامین طوری میشه که درست تره و اراده قوی میشه .
اینطوری شاکله روحت رو درست کنه . تربیتت کنه.

در مسیر بندگی شاکله رو درست کنه از طریق موافقتی که طبیعت در این مسیر داره ، مسیر رب برای تربیت عبد

سبحان الله تبارک احسن الخالقین

إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى ۙ الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَىٰ لَهُمْ ﴿٢٥﴾

بی تردید کسانی که پس از روشن شدن هدایت برای آنان [به همان عقاید باطل و کردار ناپسندشان] برگشتند [و دست از قرآن و پیامبر برداشتند] شیطان زشتی هایشان را در نظرشان آراست و آنان را در آرزوهای دور و دراز انداخت. (۲۵)

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ ۖ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ ﴿٢٦﴾

این به سبب آن است که آنان به کسانی [چون مشرکان و کافران] که نازل شدن وحی را خوش نداشتند، گفتند: [ما] در بعضی از امور [که بر ضد مؤمنان است] از شما اطاعت خواهیم کرد. در حالی که خدا اسرارشان را می داند. (۲۶)

فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ ﴿٢٧﴾

پس حال و وضعشان زمانی که فرشتگان جانشان را می گیرند در حالی که بر صورت و پشتشان [تازیانه عذاب] می زنند، چگونه خواهد بود؟! (۲۷)

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ﴿٢٨﴾

این عذاب برای این است که آنان از آنچه خدا را به خشم آورده پیروی کردند، و خشنودی او را خوش نداشتند در نتیجه اعمالشان را تباه و بی اثر کرد. (۲۸)

سوره محمد (ص)

إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَيَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَهُمْ ﴿١٢﴾

بی تردید خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، در بهشت هایی کهاز زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است در می آورد، و در حالی که کافران همواره سرگرم بهره گیری از [کالا و لذت های زودگذر] دنیایند و می خورند، همان گونه که چهارپایان می خورند و جایگاهشان آتش است. (۱۲)
سوره مبارکه محمد

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ ﴿٧﴾

ای مؤمنان! اگر خدا را یاری کنید، خدا هم شما را یاری می کند و گام هایتان را محکم و استوار می سازد؛ (۷)
سوره مبارکه محمد

وَتَرَىٰ كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِيَةً ۚ كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَىٰ إِلَىٰ كِتَابِهَا الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٢٨﴾

و هر امتی را در آن روز به زانو درافتاده می بینی، [آن روز] هر امتی به سوی نامه اعمالش خوانده می شود [و به آنان می گویند:] امروز همان اعمالی که همواره انجام می دادید به شما پاداش می دهند. (۲۸)
سوره جاثیه

أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَىٰ عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَىٰ سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَىٰ بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَنْ يَهْدِيهِ مِنْ بَعْدِ اللَّهِ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٢٣﴾

پس آیا کسی که معبودش را هوای نفسش قرار داده دیدی؟ و خدا او را از روی علم و آگاهی خود [بر اینکه شایسته هدایت نیست] گمراه کرد، و بر گوش و دلش مُهرِ [تیره بختی] نهاد، و بر چشم [دلش] پرده ای قرار داده است، پس چه کسی است که بعد از خدا او را هدایت کند؟ آیا متذکّر [حقایق] نمی شوید؟ (۲۳)
سوره جاثیه

إِنَّهُمْ لَنْ يُغْنُوا عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۖ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ ﴿١٩﴾

آنان در برابر خدا نمی توانند چیزی [از گرفتاری ها و بلاها] را از تو دفع کنند؛ و همانا ستمکاران یار و یاور یکدیگرند و خدا یار و یاور پرهیزکاران است. (۱۹)
سوره جاثیه

يَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿٦٨﴾

[خدا آن روز به آنان گوید:] ای بندگان من! امروز نه بیمی بر شماست و نه اندوهگین می شوید؛ (۶۸)

الَّذِينَ آمَنُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا مُسْلِمِينَ ﴿٦٩﴾

همانان که به آیات ما ایمان آوردند و همواره تسلیم [فرمان ها و احکام] ما بودند. (۶۹)

سوره زخرف

و راهش بنده شدن هست

وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ ﴿٤٤﴾

و مسلماً [این] قرآن برای تو و قوم تو مایه تذکر [و شرف و عزت] است، و سپس [درباره آن] بازخواست خواهید شد. (۴۴)
سوره زخرف

فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ ﴿٤١﴾

پس اگر تو را از دنیا ببریم، یقیناً از اینان انتقام خواهیم گرفت، (۴۱)
سوره زخرف ( خطاب به حضرت محمد ، بعد از اینکه الله تعالی در مورد پیروان شیاطین صحبت میکنن )

وَمَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ ﴿٣٦﴾

و هر کس خود را از یاد [خدای] رحمان به کوردلی و حجاب باطن بزند، شیطانی بر او می گماریم که آن شیطان ملازم و دمسازش باشد. (۳۶)
سوره زخرف

تفسیر نور آقای قرائتی:

«يَعْشُ» از «عشو» به معناى آفتى در چشم است كه سبب ضعف ديد مى‌گردد. اين كلمه هرگاه با حرف «عن» همراه باشد به معناى اعراض كردن است.

سياست شيطان گام به گام است: «خُطُواتِ» «1»*

مرحله اول القاى وسوسه است. «فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ» «2»

در مرحله دوم تماس مى‌گيرد. «مَسَّهُمْ طائِفٌ» «3»

مرحله سوم در قلب فرو مى‌رود. «فِي صُدُورِ النَّاسِ» «4»

مرحله چهارم در روح مى‌ماند. «فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ» «5»

مرحله پنجم انسان را عضو حزب خود قرار مى‌دهد. «حِزْبُ الشَّيْطانِ» «6»*

مرحله ششم سرپرست انسان مى‌شود. «وَ مَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطانَ وَلِيًّا» «7»

مرحله هفتم انسان خود يك شيطان مى‌شود. شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ … «8»

امام على عليه السلام در نهج البلاغه مى‌فرمايد: شيطان در روح انسان تخم گذارى مى‌كند. «فباض و فرخ فى صدورهم» «9»

آثار اعراض از ياد خدا

1. باز ماندن از راه خير. «لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ»

2. انحراف فكرى كه خيال مى‌كند هدايت يافته است. «يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ»

3. ديگر موعظه‌پذير نيست. «وَ إِذا ذُكِّرُوا لا يَذْكُرُونَ» «10»

4. توبه نمى‌كند چون خود را كج نمى‌داند.

5. زندگى نكبت بار دارد. «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً» «11»

6. كسى كه در دنيا از ديدن حقّ كور است، «يَعْشُ» در آخرت نيز كور محشور مى‌شود. «مَنْ كانَ فِي هذِهِ أَعْمى‌ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمى‌» «12»

«1». بقره، 168.

«2». طه، 120.

«3». اعراف، 201.

«4». ناس، 5.

«5». زخرف، 36.

«6». مجادله، 19.

«7». نساء، 119.

«8». انعام، 112.

«9». نهج‌البلاغه، خطبه 7.

«10». صافّات، 13.

«11». طه، 124.

«12». اسراء، 72.

جلد 8 – صفحه 455

شيطانِ همراه، ممكن است از دوستان ناباب يا همسر و فرزند يا شريك فاسد باشد. به همين دليل كلمه شيطان نكره ذكر شده است تا شامل هر نوع شيطانى شود.

نماز، ذكر رحمن است، «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي» «1» قرآن، ذكر رحمن است، «نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ» «2» پس هر كس از نماز و قرآن اعراض كند دچار سلطه شيطان همراه مى‌شود. «فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ»

پیام ها

1- سلطه شيطان در اثر اعمال خود ماست. وَ مَنْ يَعْشُ‌ … نُقَيِّضْ‌

2- دل يا جاى رحمن است يا شيطان. «وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً»

3- كيفر روى گردانى از سرچشمه رحمت، بندگى شيطان سلطه‌گر است. «فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ»

4- تلاش شيطان براى بازداشتنن انسان از راه حقّ جدّى است. «إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ»

5- بدتر از انحراف عملى، انحراف فكرى است. «يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ»

همینطور خطبه حضرت امیر در مورد شیطان : 

لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ يَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ إِنَاثًا وَيَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ الذُّكُورَ ﴿٤٩﴾

مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطره خداست، هر چه را بخواهد می آفریند، به هر کس بخواهد دختر عطا می کند و به هر کس بخواهد پسر می بخشد؛ (۴۹)

أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا ۖ وَيَجْعَلُ مَنْ يَشَاءُ عَقِيمًا ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ ﴿٥٠﴾

یا پسران و دختران را با هم به آنان می دهد و هر که را بخواهد نازا می کند؛ یقیناً او دانا و تواناست. (۵۰)

سوره شوری

اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ ۚ مَا لَكُمْ مِنْ مَلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَكِيرٍ ﴿٤٧﴾

پیش از آنکه روزی فرا رسد که از سوی خدا هیچ بازگشتی برای آن نیست، پروردگارتان را اجابت کنید، آن روز برای شما هیچ پناه گاهی و هیچ راه انکاری [نسبت به اعمالی که مرتکب شده اید] وجود ندارد؛ (۴۷)
سوره شوری

وَتَرَاهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيٍّ ۗ وَقَالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُقِيمٍ ﴿٤٥﴾

و آنان را می بینی که بر آتش عرضه می شوند، [در حالی که از شدت رسوایی سرافکنده اند] زیر چشمی به آن می نگرند. و اهل ایمان می گویند: یقیناً زیانکاران کسانی هستند که روز قیامت سرمایه وجود خود و کسانشان را تباه کرده اند. آگاه باشید! مسلماً ستمکاران در عذابی پایدار و جاودانه اند. (۴۵)

وَمَا كَانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِيَاءَ يَنْصُرُونَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۗ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ سَبِيلٍ ﴿٤٦﴾

و در برابر خدا برای آنان سرپرستان و یاورانی که یاریشان دهد نخواهد بود؛ و هر که را خدا گمراه کند، او را هیچ راهی [به سوی نجات و سعادت] نیست. (۴۶)

اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ ۚ مَا لَكُمْ مِنْ مَلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَكِيرٍ ﴿٤٧﴾

پیش از آنکه روزی فرا رسد که از سوی خدا هیچ بازگشتی برای آن نیست، پروردگارتان را اجابت کنید، آن روز برای شما هیچ پناه گاهی و هیچ راه انکاری [نسبت به اعمالی که مرتکب شده اید] وجود ندارد؛ (۴۷)

سوره شوری

صِراطَ الَّذينَ أَنعَمتَ عَلَيهِم غَيرِ المَغضوبِ عَلَيهِم وَلَا الضّالّينَ﴿۷﴾
راه کسانی که آنان را مشمول نعمت خود ساختی؛ نه کسانی که بر آنان غضب کرده‌ای؛ و نه گمراهان.
سوره حمد

خداست که گمراه میکنه، مراقبت که استجابت بشه پرورگار و سرمایه وجود تباه نشه

وَتَرَاهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيٍّ ۗ وَقَالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُقِيمٍ ﴿٤٥﴾

و آنان را می بینی که بر آتش عرضه می شوند، [در حالی که از شدت رسوایی سرافکنده اند] زیر چشمی به آن می نگرند. و اهل ایمان می گویند: یقیناً زیانکاران کسانی هستند که روز قیامت سرمایه وجود خود و کسانشان را تباه کرده اند. آگاه باشید! مسلماً ستمکاران در عذابی پایدار و جاودانه اند. (۴۵)

سوره شوری

فَمَا أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٣٦﴾

پس آنچه [از کالا، وسایل و ابزار مادی] به شما داده اند، متاع [اندک و زودگذر] زندگی دنیاست، و آنچه [از بهره و پاداش] نزد خداست، برای کسانی که ایمان آورده اند و بر پروردگارشان توکل می کنند، بهتر و پایدارتر است. (۳۶)

وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ ﴿٣٧﴾

و [همان] کسانی که از گناهان بزرگ و از کارهای زشت دوری می کنند و هنگامی که [به مردم] خشم می گیرند، راه چشم پوشی و گذشت را برمی گزینند؛ (۳۷)

وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ﴿٣٨﴾

و آنان که دعوت پروردگارشان را اجابت کردند و نماز را برپا داشتند و کارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی آنان کرده ایم، انفاق می کنند؛ (۳۸)

وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ ﴿٣٩﴾

و آنان که هرگاه ستمی به آنان رسد [تسلیم ستم و ستمکار نمی شوند، بلکه از دشمن به حکم حق و برابر با قوانین اسلام] انتقام می گیرند؛ (۳۹)

وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ ۖ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٣١﴾

و شما در زمین عاجزکننده [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید] و جز خدا هیچ سرپرست و یاوری برای شما نیست. (۳۱)
سوره شوری

وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ ﴿٣٠﴾

و هر آسیبی به شما رسد به سبب اعمالی است که مرتکب شده اید، و از بسیاری [از همان اعمال هم] درمی گذرد. (۳۰)
سوره شوری

چند نکته داره
اول اینکه دستاورد کارهامون هست
دوم اینکه از گروه زیادیش میگذره خدا و گرنه اگر متناظر با عمل ما بود بیشتر بود

و سوم اینکه ظاهرا نظامی هست که صد درصد به اراده خداست
اگر نظام خالصی بود که در اون بدون اراده خدا و فقط طبق یه سری اصول و الگوریتم پیش میرفت، نمیشد اراده خدا در اون وارد بشه و عفو و گذشت باشه توش .

وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنْشُرُ رَحْمَتَهُ ۚ وَهُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ ﴿٢٨﴾

و اوست که باران را پس از اینکه [مردم از آمدنش] نومید شدند، نازل می کند و رحمتش را می گستراند، و او سرپرست و یار [واقعی] و ستوده است. (۲۸)
سوره شوری

لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿١٢﴾

کلیدهای آسمان ها و زمین فقط در سیطره مالکیّت اوست. رزق و روزی را برای هر کس که بخواهد وسعت می دهد و یا تنگ می گیرد. یقیناً او به همه چیز داناست. (۱۲)
سوره شوری

تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ ۚ وَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ ۗ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥﴾

نزدیک است آسمان ها از فرازشان [به سبب عظمت وحی] بشکافند و فرشتگان، پروردگارشان را همواره همراه با سپاس و ستایش تسبیح می گویند، و برای کسانی که در زمین هستند، درخواست آمرزش می کنند؛ آگاه باشید! بی تردید خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۵)

فرشته ها خودشون درخواست آمرزش میکنن یا خداشون خواسته؟ خدای مهربون پایدار 

سوره شوری

وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ ﴿٣٤﴾

نیکی و بدی یکسان نیست. [بدی را] با بهترین شیوه دفع کن؛ [با این برخورد متین و نیک] ناگاه کسی که میان تو و او دشمنی است [چنان شود] که گویی دوستی نزدیک و صمیمی است. (۳۴)

وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ ﴿٣٥﴾

این بهترین شیوه را جز کسانی که [در زمینه خودسازی و تزکیه] پایداری کردند، نمی یابند، و جز کسانی که بهره بزرگی [از ایمان و تقوا] دارند به آن نمی رسند؛ (۳۵)

وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٣٦﴾

و اگر وسوسه ای از سوی شیطان تو را تحریک کند [که از این بهترین شیوه دست برداری] به خدا پناه ببر؛ بی تردید او شنوا و داناست. (۳۶)

سوره فصلت

وَقَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنَا ۖ قَالُوا أَنْطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنْطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَهُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٢١﴾

و آنان به پوستشان می گویند: چرا بر ضد ما گواهی دادید؟ می گویند: همان خدایی که هر موجودی را به سخن آورد، ما را گویا ساخت، و او شما را نخستین بار آفرید و به سوی او بازگردانده می شوید. (۲۱)

وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَٰكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِمَّا تَعْمَلُونَ ﴿٢٢﴾

و شما [هنگام ارتکاب گناه در دنیا] از اینکه مبادا گوش و چشم و پوستتان بر ضد شما گواهی دهند، پنهان نمی شدید، بلکه گمان کردید که خدا بسیاری از آنچه را که [در خلوت] مرتکب می شدید، نمی داند!! (۲۲)

وَذَٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٢٣﴾

و این گمانتان بود که به پروردگارتان بردید [و همان] شما را هلاک کرد، در نتیجه از زیانکاران شدید. (۲۳)

سوره فصلت

وَنَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ ﴿١٨﴾

و کسانی را که ایمان آورده و همواره پرهیزکاری می کردند، نجات دادیم. (۱۸)
سوره فصلت

به نظرم
راه نجات، توحید ابراهیم حنیف سلام الله علیه است
لااله الا الله عملی هست

ترک محرمات و انجام واجبات
بندگی کمال و تمام
برای تزکیه نفس
و دور شدن از شرک و رسیدن به توحید واقعی
اخلاص و آزاد شدن

بهترین شروع چی میتونه باشه؟
التزام به نماز اول وقت، التزام، التزام، التزام
هر کاری رو بزاری درجه دوم و اول این نماز اول وقت باشه

باید کتاب بزرگی نوشت
در مورد اشتباهات و شکست ها

بعد مراقب بود تا مرتکب نشد
تا رشد باقی بمونه

اون ایاک نعبد که در سوره حمد

این هست که آزاد بشی از پیروی ( اسارت ) امیال و غیر خدا

برسی به اخلاص

که همون آزادی و رهایی بزرگ هست؟

و خواستن غیر خدا اسارته

و دنیا خلق شد

تا با عبادت خالص، از لوث و لحن و ناراحتیش بیرون بکشیم خودمونو

تنها راه آزادی ، عبادت خداست

عبادت و طاعت محض

این بندگی نیست، آزادیه

اخلاص، خلاصیه

آزادیه آزادی

غیرش اسارته

تنها راه آزادی ، عبادت خود خداست
عبادت، پیروی هست

لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ ﴿٢٢﴾

[به او می گویند:] تو از این روز بزرگ در بی خبری و غفلت بودی، پس ما پرده بی خبری را از دیده [بصیرت] ات کنار زدیم در نتیجه دیده ات امروز بسیار تیزبین است. (۲۲)
سوره ق

مَا يَكُونُ لَنَا أَنْ نَتَكَلَّمَ بِهَذَا

براى ما سزاوار نيست كه در اين سخن گوييم

دوست داشتن های ایشونو ترجیح بدم به دوس داشتنای خودم

بندگی اصله

نماز واجبه
همه واجبات واجبه

اما اصل بندگی هست

یعنی میشه نماز رو قرائت کرد اما بندگی نکرد
اما بنده ای که بندگی میکنه نماز میخونه

از بندگی به نماز راه حتمی هست
اما هر کسی که نماز میخونه لزوما بندگی اش صد درصد نیست ، شاید بشه گفت اونی که اول وقت رو ملازمت داشته باشه به زودی برسه

بندگی یعنی ترجیح دادن حرف و امر خدا به تمام چیزهای دیگه
مثلا وقتی پدر و مادر اذیتت میکنن چون خدا گفته، به پدر و مادر خوبی کنی، با اینکه اذیتت میکنن
عضبت رو بخوری
شهوتت رو بخوری
نه تنها واجبات رو انجام و محرمات رو ترک
بلکه تسلیم امرش بشی

بدون شک

وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلَّا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۷۷﴾

ز امیرالمؤمنین علیه‌السلام نقل شده که او از پیامبر اسلام درباره این آیه ۳۹ سوره رعد پرسید، آن حضرت فرمود:

«صدقه دادن درست و نیکی به پدر و مادر و انجام کار خوب، بدبختی را تبدیل به سعادت می‌کند و بر عمر می‌افزاید و از حوادث بد حفظ می‌کند.

يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ ۖ وَعِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ ﴿٣٩﴾

“خدا هر چه را بخواهد محو می کند و هر چه را بخواهد ثابت و پابرجا می نماید، و “امّ الکتاب “نزد اوست” (۳۹)

به به به این آزادی بندگی
بتدگی مخلصانه
که خلاصیه

شما صورتی رو در آینه می بینی
عاشق آینه میشی یا صاحب صورت؟

عالم تجلی خداست، آینه اسمای حسنی است
هر چیزی ازش دوست داشتی
حواست  باشه
آینه رو با صاحب عکس اشتباه نگیری

فَلَمَّا أَنْجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَى أَنْفُسِكُمْ مَتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۲۳﴾

آیا غیر از خدا تعلق نیست؟
اسارت نیست؟
ضد آزادی نیست؟

حتی خود

توحید و اخلاصت رو به من به صورتی کامل
عطا کن

زنجیرهام رو باز کن . نگذارید جز شما به چشمم بیاد

بر محمد و علی و 12 نور بزرگ دیگه ات
و بر همه انبیا و فرستاده هات درود

از همه محافظت بفرما

پروردگار بزرگ نعمت دهنده های ما
شکر به خاطر سوره حمد قشنگ

شکر
خیلی شکر

اغتشاش وجود هستند

ایا هدف خلقت
تقرب به الله تعالی
از طریق عبادت
و به وسیله تربیت از جانب ایشون هست ؟
عبادتی که مسر تربیت برای رسیدن به تقرب رو هموارتر میکنه؟

اسارت و سختی هست

عهد، عهد ربوبیت خدا در روز الست هست
و امانت ، ولایت الله هست؟

یا عزیز رحمان غفار نور سبحان محبوب
صمد
غفار

بر محمد صلی الله ، محبوبت و آلش درود
که رحمت شماست

خدای بزرگ ما
نرسون ما رو به چیزی غیر از خودتون

به این لحظه قشنگ ما رو فراموش نکنید
حتی اگر مغضوبتون شدیم ما رو اهدنا الصراط المستقیم خودتون کنید تا برگردیم به
صراط الذین انعمت علیهم

نرسیونید ما رو جز به خودتون
دوستتون دارم

یکی از مهمترین کارها نیست آیا؟

آیا فقط باران هست

یا منظور نور هست؟

نور ظاهر که خودش روشنه ، و به خاطر او است که همه موجودات ظاهر می‌شوند
که به دل میتابن

سبحان الله نور

با مراقبه دقیق
برای دوری از محرمات اول، بعد مکروهات

لذت عبادت صدها برابر میشه
نمیشه؟

شهادت میدهم که چیشنگر اصلی ، فقط اوست
عامل فقط اوست و همه معمول عمل ایشان
تبارک الله
سبحان الله

توحید آزادی است
یکتاپرستی و لااله اله الله و ایاک نعبد و ایاک نستعین
آزادی هست

توحید خدا، نعمتی هست که میوه اش آزادی هست
و از اخلاص میاد

دست خدای مهربون تباک و سبحان درد نکنه که به بنده هاش لطف میکنه اینها رو بهشون میده

فقط خدا رو خواستن ، آزاد شدن هست از هر چیزی غیر خدا
هر چیزی غیر خدا اسارته
حتی خود، چه برسه مال و شهوت و خشم و نفس اماره و …

از همه چیز مهمتر هستن
اولویت اول و آخر
تنها اولویت

به نظرم
امانت ، پذیرش ولایت الله جلال هست
و عهد ، عهد ربوبیت ایشون بر ما

این دنیا
ابتلای اون
این امتحان ها، این مسیر تربیت، این مسیر رشد
تعالیم برزخ

این همه برای چه هست؟
رسیدن به چی؟

اسمای خدا اسما حسنی هستند
الله سبحان تعالی صاحب اسما حسنی هستن

و صاحب وجود
و الله تعالی بزرگتر از اون هستن که وصف بشن و سبحان هستن

من حدس میزنم که اون چیزی که از دست میدیم رسیدن به تمامی اسما یا تقرب به تمامی اسما به اذن ایشون هست
اینه اون چیز بزرگی که از دست میدیم
شیطون دنبال گرفتن اینه

اما بزرگتر از این دوستی و دوست داشته شدن توسط ایشونه
رسیدن به اسما اون چیزی هست که به طمعش امانت رو پذیرفتیم

شما لامپی را در نظر بگیرید که دارای روشنایی مستمر و سیالی است. در هر لحظه انرژی از مبدا وارد این لامپ می شود و روشنش می کند و اگر جریان انرژی قطع بشود روشنایی لامپ ادامه نخواهد داشت. لامپ در اصل خاموش است و این انرژی هایی که لحظه به لحظه به او می رسد او را روشن نگه می دارد و چون فاصله دریافت این انرژی ها از همدیگر کم است ما لامپ را به طور مستمر روشن می بینیم و احساس می کنیم که روشنایی لامپ یک روشنایی ثابت است.

ما هم معدومیم و وجود نداریم، در اصل وجود نداریم. لحظه به لحظه نعمت موجود بودن را از مبدا هستی دریافت می کنیم و این باعث می شود که حیات مان استمرار پیدا کند. به صورتی که اگر برای یک لحظه فیض وجود از ما دریغ شود معدوم خواهیم بود. همانگونه که هستیم.

خوشبختانه
وقتی زنده باشی
تعلق
شرک

زنجیر  و اسارته
درد داره

بندگی غیر خداست
اسارته

نمیتونه این باشه که
از دست تعلق شکم و غذا بیرون میاییم؟

وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۱۶۵﴾و اوست كسى كه شما را در زمين جانشين [يكديگر] قرار داد و بعضى از شما را بر برخى ديگر به درجاتى برترى داد تا شما را در آنچه به شما داده است بيازمايد آرى پروردگار تو زودكيفر است و [هم] او بس آمرزنده مهربان است (۱۶۵)
سوره انعام

نعمت هامون برای ابتلاست

با خواهرزاده وسطیم که شیطون و حرف گوش نکن هست
رفتیم خرید
پدرش گفت فقط یک جنس بخرید
رفتیم اونجا و سه چهارتا چیز برداشت ، بهش گفتم یادت رفته بابات چی گفته؟
چرا جرف گوش نمیکنی؟ یهو دیدم دوباره یه جنس دیگه برداشت
رفت روی قفسه چیپس ها

داشت میفتاد و معازه دار شاکی شد
گفتم دیگه نمیارمت بیرون، حرف گوش نمیکنی

مشخصه که دوباره میخوام ببرمش بیرون

این حسی هست که فکر میکنم خدا در تربیت ما داره
از طریق عبودیت میخواد تربیتمون کنه
که به مقامی برسیم که موقع خلقت بهمون نشون داد و به خاطر دیدنش طمع کردیم و آدمیت رو پذیرفتیم
اینکه چرا او جاهلمون کرد و علم کم داد بحث دیگه است که هنوز جوابشو ندارم اما مطمینم خوبه جوابش

ما با ولایت خدا نورمون انشالله اتمام بشه
مقرب بشیم انشالله
برسیم و نزدیک شیم به الله تعالی سبحان
برسیم به اون چیزی که به خاطر نشون دادنش بهمون امانت قشنگ ولایت خدا رو پذیرفتیم
و باهاش عهد بستیم که رب ما باشن
الله نور السماوات و الارض

ایاک نعبد

یعنی
حرف شما رو پیروی میکنم بر همه حرفها
فرمان شما رو تن میدم بر همه فرمان ها
بر فرمان خودم، نقسم، خشمم، شهوتم، شکمم، نفسم ، نفسم، نفسم ، نفسم

میکشم همه نقس ها رو ، مطیع شما
میل شما بر همه میل ها

اموالم، جانم، هر چه مالکیت دارم برای شماست ، و مصارفش رو شما میگید
خودم و اموالم و مایملکم

از روز روشن تره که تمام مسیر بندگی برای آزاد کردن بنده هست

معرفت
آب حیات نیست؟

نفس بت هست اگر پیرویش کنی
شکم
خشم
شهوت
فرج

هر چیزی که بخاطرش حرف خدا رو زمین بندازی
بت هست

هر چیزی که تو رو از خدا غافل کنه دنیاست

آخرت هست، بعد از شروع قیامت
دنیا محدود و ناقص و خوابگونه است
برزخ خواب پریشان
ولی قیامت حیات واقعیه

این دنیا ، مثل ماکت میمونه

یکی از بهترین تجارت ها نیست؟
که از این لحظه تا ابد جاری هست
کریمی الله جای خودش

وَ إِنْ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ «21»

و هيچ چيز نيست مگر آنكه منابع و گنجينه‌هاى آن نزد ماست و ما جز به مقدار معين فرو نمى‌فرستيم‌
سوره حجر

و بعد از مرگ میفهمی
اینایی که بود که البته واقعی هم نبود . اصلی هم نبود و موندنی هم نبود . یک پرتو بود از یه نور اصیل واقعی، ندیده ها ظاهر میشن
اصلی های میان تازه
یه چشمه بود از هزاران هزاران اصلی
و میبازی اگر بندگی نکرده باشی

تمامش

فکر میکردم من هستم که کارها رو انجام میدم
منم که دارم حرف میزنم

منم که دارم راه میرم
منم که دارم میبینم و حرکت میکنم و  می شنوم

ولی هیچکدوم من نیستم
فقط من اراده میکنم و خدا برام انجام میدن
ایشون اراده کردن که فعلا خواسته های من انجام بشه

مرا از کسانی قرار ده که صدایشان کردی، پس پاسخت دادند، به آن‌ها توجه فرمودی، پس در برابر بزرگی‌ات مدهوش شدند و با آنان راز پنهان گفتی و آنان آشکارا برای تو کار کردند؛
إِلٰهِى وَاجْعَلْنِى مِمَّنْ نادَيْتَهُ فَأَجابَكَ، وَلاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِكَ، فَناجَيْتَهُ سِرّاً وَعَمِلَ لَكَ جَهْراً؛

این مسیر رسیدن به سر الله هست

که شیطان رجیم ازش محروم هست و خدا به بنده هاشون لطف میکنن

حالا مشکل شیطان کجاست؟
ببینید تو مناجات شعبانیه حضرت علی اینطور میگن که :
اول خدا ندا میدن و صدا میکنن، بعد بنده اجابت میکنه ، بعد خدا توجه میکنن به بنده ، بعد بنده جلال خدا رو می بینه و مدهوش میشه، بعد خدای سبحان بلندمرتبه، سرگونه نجوا میکنن، بعد بنده آشکار کار میکنه

خوب حالا فکر کن بنده جاش با خدا عوض بشه، من صدا کنم،  شخصی اجابت میکنه، بعد من به اون شخص توجه میکنم، اون شخص جلال من رو می بینه؟ نه . جلالی ندارم .
مشکل اینه که ابلیس خودش رو گذاشت توی این موقعیت
جایی که نیست
این تناقص ساختی وجود داره
جلالی رو میخواد داشته باشه که نداره

و میخواد همه رو از این مسیر ببره

روح پر از سوراخه برای یوسوس فی صدورالناس وسواس الخناس
ایشالله تمام سوراخ های روحمون بسته بشه

انشالله که هر روز هزار هزار از اسرارالله رو نجوا نجوا بشنویم، با گوشی که داده به روحمون
نجوای قشنگ اسرارالله پر کنه گوش روحمون رو، که پر شیم از قشنگی ها

پاکم کنید
و خالصم کنید برای خودتون

تمام رشته های تعلق و شعبه های شرکم رو ببرید
علایق بریده

منو از غیر خودتون ببرید
پاکم کنید

من رو در لا اله الا الله  خودتون غرق کنید
من رو از اله های دیگه آزاد کنید
هزار هزار بار رفتم جدام کنید ازشون و بیارید بندگی خودتون
که اله من باشید
ممنونم ازتون

محبوبم، بهم فرصت بدین اونطور که شایسته است بندگی شما رو بکنم و به پدر و مادرم نیکی کنم
ممنونتون هستم

کسی که طعم بی تعلقی رو بچشه
تعلق ، بار خیلی سنگینیه براش
اسارت و بار هست

اسارته

و تا رها نکنی
اسیر بودنت رو درک نمیکنی

بنده که بندگی میکنه
با بندگی کردنش و بندگیش هست که
داره عملا ولایت رو می پذیره
نه فقط  با حرفش

بندگی ولایت رو در آغوش میگیره

وقتی در موضوعی نادون هستم
دانای اون موضوع بر من ولایت دارد

یعنی مثلا وقتی از ماشینم سر در نمیارم
تعمیرش رو می سپرم به کاردانش

به همین دلیل در زندگیم
ولایتم با خداست
فقط با خدا

نه با بنده های ناتوانش که اسامی مختلف میگذارند روی خودشون و همش اسم های اعتباری هست

چون خدا بر من و آینده ام از من داناتر و بر من مهربانتر از خودم هست
صلاحم رو او بهتر از من میدونه

پیروی کردن

مثلا زمانی که حرف شکمت رو پیروی میکنی
میشی عبد شکم

حرف عضو دیگه رو
میشی عبد اون

حرف پولت رو گوش میکنی
مشی عبد پول

وقتی خوشمون میاد که ازمون تعریف میشه
نفسه ، عبادت نفس رو میکنیم

ما دایما در حال عبادت اشیا و افراد و نفس و … هستیم

مگر اینکه شرک ها رو رها کنیم ، خالص فقط عبادت خدا رو بکنیم
و جالب اینه :
عبادت غیر خدا ، اسارته

زمانی که گناه میکنی
خواسته نفست رو به خواسته خدا ترجیح میدی

کم خوردن
بیدار شدن سحر

بر خلاف میل نفس عمل کردن، قوی اش میکنه
جلوی نفس وایستادن، شخصیت رو قوی میکنه

اینکه سحر خودت رو به سختی بندازی و بیدار بشی ، تو رو سوار روزت میکنه
زندگی ات هم که از روزهات تشکیل شده

لا حول و لا قوه الا بالله

هیچ حول و قوه ای به جز خدا نیست

پس وقتی غیر اون نیست

برای کی دارن ریا میکنند؟

یا اصلا برای کی کار میکنند؟

>

بندگی هست

عمل به اوامر الله
و دوری کردن از نواهی الله
به طاعت آوردن نفس

آیا مسیر لا اله الا الله از محبت میگذره؟
هیچ خواستنی ای بالاتر از او نیست
امر او ترجیح اول

خوشبحال اونی که الله سبحان تجلی کردن براشون
چون بعد از درک تجلی به قلب
و اثر توحیدی

می فهمی که لاحول و لا قوه الا بالله
و بقیه همه تحت توحید، عروسک های نمایش و ماکت هستن
قاهر و یدالله فوق عباده

الله غفور
فرصتم بده توحید شایسته ات رو  نثارت کنم که من لازمش دارم نه شما
نوحید جلا داده شده با محبت، یا غفار

آیا اونی که بویی از جشن محبت نبرد
بلده علاقه رو ؟ که بخواد دچار توحید بشه . توحید از محبت نیست؟

پیامبر(ص) فرموده است:
«وقتی جبرئیل مرا به آسمان عروج داد، بهشت و نعمت های آن و جهنم و عذاب های آن را مشاهده کردم، جبرئیل به من گفت:آن چه را بر درهای بهشت نوشته شده بخوانم.
بر در اوّل نوشته شده بود:لاإله الاّ اللّه، محمّدَُ رسول اللّه، علی ولی اللّه، هر کاری راهی دارد و راه زندگی چهار چیز است:
قناعت و صرفه جویی؛ حق گویی؛ خودداری از کینه ورزیدن و همنشینی با نیکان.
بر در دوم نوشته شده بود:لااله الاّاللّه… هر کاری راهی دارد، و راه خوشحالی در آخرت چهار چیز است:دست نوازش بر یتمیان کشیدن، مهربانی با بی سرپرستان، کوشش برای رفع گرفتاری های اهل ایمان و دلجویی از فقیران و تهی دستان.
بر در سوم نوشته شده بود:لا اللّه الاّ اللّه… هر کاری راهی دارد و راه سلامتی در دنیا چهار چیز است:کم حرف زدن، کم خوابیدن، کم راه رفتن و کم خوردن.
بر در چهارم نوشته شده بود:لا اله الاّ اللّه… هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، باید میهمان خویش را احترام کند. هر کس به خدا و قیامت ایمان دارد، باید همسایه خود را اکرام نماید، هر کس به خدا و قیامت ایمان دارد، باید پدر و مادر خود را احترام کند، و هر کس به خدا و قیامت عقیده دارد، یا سخن حق بگوید، یا ساکت بماند.

بر در پنجم، بعد از شهادت به یگانگی خدا و نبّوت پیامبر(ص) و امامت علی(ع) نوشته شده بود:هر کس می خواهد به او ظلم نشود، به دیگران ظلم نکند؛ هر کس که می خواهد ناسزا نشنود، ناسزا نگوید؛ هر کس که می خواهدخوار نشود، کسی را ذلیل نکند و هر کس که می خواهد در دنیا و آخرت به ریسمان محکمی چنگ بزند، به وحدانیت خدا و نبّّوت پیغمبر(ص) و امامت علی(ع) اقرار کند.
بر در ششم، بعد از اقرار های سه گانه فوق نوشته شده بود:هر کس که می خواهد قبرش فراخ باشد، مسجد بسازد؛هر کس که می خواهد جانوران زیر زمین بدن او را نخورند، در مسجد ها زیاد بماند؛ هر کس که می خواهد بدن او در قبر تر و تازه بماند، مسجد را جارو کند و هرکس که می خواهد خانه خود را در بهشت ببیند، مسجدها را با فرش بپوشاند.
بر در هفتم نوشته بود:نورانیت و روشنایی قلب در چهار چیز است:عیادت بیمار، تشییع جنازه، تهیه کفن برای دیگران، و قرض دادن به افراد.
بر در هشتم نوشته شده بود:هر کس که می خواهد از این درها وارد بهشت شود، باید دارای چهار خصلت باشد:
سخاوت مندی و بزرگواری، خوش خلقی و اخلاق خوب، صدقه دادن، و خودداری از اذیت و آزار بندگان خدا. (معالم الزلفی،ص 419؛ بحارالانوار، ج 8، ص 144)

وجود برزخ از مهربونی خدای سبحان هست
تغییرات یکهویی رخ نمیده
زمان لازم در اون جای گذاری میشه

شما هم خواستید تغییر بدید دوره های برزخی و بینابینی رو فراموش نکنید

بین الطلوغین لازمه
اما سحر صعود صعوده

نمازی نیست که تو رو به طاعت ببره و واجباتت رو کامل کنه و معاصی رو حذف؟ سیر این نماز سیر عالی نیست؟

لا اله باشیم  تا بریم الی الله

این دو تا عزیز رو ببینید :

قرب نوافل و عنوان بصری

آیا نفس
زاییده طبیعت و کثرت هست
و دوری از وحدت ؟

مقاومت در برابر جریان
میشه حرارت و عقاب و جهنم

حس میکنم ( ممکنه اشتباه کنم )
در عالم
جریان توحید
و جریان شدید لااله الا الله
جاری هست

یا اینجا ازش عبور میکنی ، یا با درد عبور میکنی ( اگر قرار باشه عبور کنی )
یا عبور صورت نمیگره و ….

آدمهایی هستن که در برزخ ، هنوز درگیر تعلقات دنیاشون هستن
چند ساله مرده ، هنوز فکر میکنه هر روز باید بره سر کار
یا هنوز از خانوادش کنده نشده
درگیر تعلقاتشه، لا اله الا الله ، ایاک نعبد اتفاق نیفتاده

ملکوت و برزخ رو اگر کمی دقت کنید همین الان هم میشه متوجه شد
مثلا این قسمت نهج البلاغه رو ببینید :

چهار پایان تمام همشان شکمهایشان است و درندگان همشان در دشمنی با دیگران است . (از خطبه ۱۵۳)
به همین دلیله بعضی ها چهارپا میشن و بعضی ها سگ و گرگ

توجه کنید که ملکوت و برزخ همین الان هستند

اون لحظاتی که در بندگی خدا نگذره
بر باد رفته
دزدیده شده دقیقا

غم های بدن از اونجا میاد که فکر میکنیم بدن ماییم
بدن نیستیم ، بدن وصله بهمون

نیستیم بدن و جسد

زمانی که از نفس پیروی میکنی
یعنی نفس رو داری می پرستی
یعنی حرف نفست رو برتری میدی به حرف الله لا اله الا هو

و اینطوره که شرک پیش میاد ، به همین روشنی و سادگی

فهمیدم که اونهایی که دوس داشتم تجلیات الله سبحانه تعالی بودن، من تجلیات الله رو دوست داشتم نه اونها رو، اونها وجود نداشتند که دوستشون داشته باشم . اونها عباد الله بودن همه

زمانی که خشم میکنی

چند لجظه خدا رو فراموش میکنی
نفس میاد جای یاد خدا
جای بندگی خدا بندگی نفس میکنی

برای همینه شرکه

طمع هم همین هست ، شهوت هم همین هست، ریا هم همین هست ، ستایش از خود هم همین هست

انگار همه چیز
تجلی محدود اسماء حسنی سبحانه تعالی است

تمام مالم فقط متعلق به شماست
اگر داشته باشم و بهم بدین

تمام بدنم متعلق به شماست
اگر مالکیتی داشته باشم بر اون و شما بهم داده باشین

تمام عمرم متعقل به شماست
تمام لحظه هاش

هر مالکیتی بر هر چیز دارم متعلق به شماست
اگر بهم داده باشین

و ممنونم ، خیلی ممنونم از شما که حضور دارید

تماما و تنها شما ، همونطور که فرمودید ایاک تعبد
الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

دارم به این فکر میکنم که شاید پرستیدن
همون توجه و خواستن هست
اون ترجیح اول
توجه اول

اولویت اول

شاید اشتباه کنم ولی گویا این هست

آیا وجود نفس نیست؟

نفسی که شاید وجود نداره
و فکر میکنیم وجود داره
و این اشتباه باعث غم میشه

ما وجود نداریم که فکر میکنیم هستیم. جز اینه ؟

بیشتره

عالم
تجلی اسمای الله سبحانه تعالی است

از نمونه ها بگذر
برس به ذات
که اینهایی که می بینی، همه این جلالها،جمالها، نمونه های ظهور یافته ذاتن

چشمهایی رو دوست داشت، وقتی اون چشمها رو جای دیگه در خلقت دیگه ای دید
دید اسم جمالش دو بار تکرار شده ، لا اله الا هو

شکر شکر شکر

به نظرم میرسه
طاعت محض و ترک معصیت و ترک عدم طاعت محض
روح بندگی و روح نماز هست