توکل فقط به خدا،جزو واجبات
اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿۱۳﴾
خدا[ست كه] جز او معبودى نيست و مؤمنان بايد تنها بر خدا اعتماد كنند (۱۳)
سوره تغابن
سوره تغابن
مصیبت فقط با اجازه خدا اتفاق میفته
مَا أَصَابَ مِنْ مُصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿۱۱﴾
هيچ مصيبتى جز به اذن خدا نرسد و كسى كه به خدا بگرود دلش را به راه آورد و خدا[ست كه] به هر چيزى داناست (۱۱)
سوره تغابن
سوره تغابن
تاکید بر ظهور دایمی ذکر
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿۹﴾
اى كسانى كه ايمان آورده ايد [زنهار] اموال شما و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نگرداند و هر كس چنين كند آنان خود زيانكارانند (۹)
سوره منافقون
سوره منافقون
نمایش واقعبت عمل بعد از مرگ
قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِيكُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۸﴾
بگو آن مرگى كه از آن مى گريزيد قطعا به سر وقت شما مى آيد آنگاه به سوى داناى نهان و آشكار بازگردانيده خواهيد شد و به آنچه [در روى زمين] میکرديد آگاهتان خواهد كرد (۸)
سوره چمعه
سوره چمعه
یا متمم نور
يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ ﴿۸﴾
مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش كنند و حال آنكه خدا گر چه كافران را ناخوش افتد نور خود را كامل خواهد گردانيد (۸)
سوره صف
سوره صف
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۸﴾
اى كسانى كه ايمان آورده ايد به درگاه خدا توبه اى راستين كنيد اميد است كه پروردگارتان بديهايتان را از شما بزدايد و شما را به باغهايى كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است درآورد در آن روز خدا پيامبر [خود] و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند خوار نمى گرداند نورشان از پيشاپيش آنان و سمت راستشان روان است مى گويند پروردگارا نور ما را براى ما كامل گردان و بر ما ببخشاى كه تو بر هر چيز توانايى (۸)
سوره تحریم
سوره تحریم
تطابق گفتار و عمل
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿۲﴾
اى كسانى كه ايمان آورده ايد چرا چيزى مى گوييد كه انجام نمى دهيد (۲)
كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿۳﴾
نزد خدا سخت ناپسند است كه چيزى را بگوييد و انجام ندهيد (۳)
سوره صف
سوره صف
سعادت کجاست؟
سعادت رو جایی خارج از بندگی صد درصد خدا پیدا نکردم
به خود محبوب و رحمانشون با تمام اسم های قشنگشون قسم
کاش افتخار بندگی خالص و کاملشون رو بدن
فراموشی خود، نتیجه فراموشی خدا
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿۱۹﴾
و چون كسانى مباشيد كه خدا را فراموش كردند و او [نيز] آنان را دچار خودفراموشى كرد آنان همان نافرمانانند (۱۹)
سوره حشر
سوره حشر
عدم تعقل دلیل نفاق هست؟
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿۱۱﴾
مگر كسانى را كه به نفاق برخاستند نديدى كه به برادران اهل كتاب خود كه از در كفر درآمده بودند مى گفتند اگر اخراج شديد حتما با شما بيرون خواهيم آمد و بر عليه شما هرگز از كسى فرمان نخواهيم برد و اگر با شما جنگيدند حتما شما را يارى خواهيم كرد و خدا گواهى مى دهد كه قطعا آنان دروغگويانند (۱۱)
لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِنْ قُوتِلُوا لَا يَنْصُرُونَهُمْ وَلَئِنْ نَصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ ﴿۱۲﴾
اگر [يهود] اخراج شوند آنها با ايشان بيرون نخواهند رفت و اگر با آنان جنگيده شود [منافقان] آنها را يارى نخواهند كرد و اگر ياريشان كنند حتما [در جنگ] پشت خواهند كرد و [ديگر] يارى نيابند (۱۲)
لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ ﴿۱۳﴾
شما قطعا در دلهاى آنان بيش از خدا مايه هراسيد چرا كه آنان مردمانى اند كه نمى فهمند (۱۳)
لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُحَصَّنَةٍ أَوْ مِنْ وَرَاءِ جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْقِلُونَ ﴿۱۴﴾
[آنان به صورت] دسته جمعى جز در قريه هايى كه داراى استحكاماتند يا از پشت ديوارها با شما نخواهند جنگيد جنگشان ميان خودشان سخت است آنان را متحد مى پندارى و[لى] دلهايشان پراكنده است زيرا آنان مردمانى اند كه نمى انديشند (۱۴)
سوره حشر
شح نفس
وَالَّذِينَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالْإِيمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۹﴾
و [نيز] كسانى كه قبل از [مهاجران] در [مدينه] جاى گرفته و ايمان آورده اند هر كس را كه به سوى آنان كوچ كرده دوست دارند و نسبت به آنچه به ايشان داده شده است در دلهايشان حسدى نمى يابند و هر چند در خودشان احتياجى [مبرم] باشد آنها را بر خودشان مقدم مى دارند و هر كس از خست نفس خود مصون ماند ايشانند كه رستگارانند (۹)
سوره حشر
سوره حشر
شح: بخل، حرص
مهربونی خدا در کتاب اتفاقات، و نتیجه در افتادن با خدا
وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ ﴿۳﴾
و اگر خدا اين جلاى وطن را بر آنان مقرر نكرده بود قطعا آنها را در دنيا عذاب میکرد و در آخرت [هم] عذاب آتش داشتند (۳)
ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَنْ يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿۴﴾
اين [عقوبت] براى آن بود كه آنها با خدا و پيامبرش در افتادند و هر كس با خدا درافتد [بداند كه] خدا سخت كيفر است (۴)
سوره حشر
مثلا وقتی ربا در بانکداری یک کشوری وارد میشه، ربا برخلاف دستور خداست و تورم شاید نتیجه تکوینی همین سرکشی هست
من حیث لم یحتسب
هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ ﴿۲﴾
اوست كسى كه از ميان اهل كتاب كسانى را كه كفر ورزيدند در نخستين اخراج [از مدينه] بيرون كرد گمان نمیکرديد كه بيرون روند و خودشان گمان داشتند كه دژهايشان در برابر خدا مانع آنها خواهد بود و[لى] خدا از آنجايى كه تصور نمیکردند بر آنان درآمد و در دلهايشان بيم افكند [به طورى كه] خود به دست خود و دست مؤمنان خانه هاى خود را خراب میکردند پس اى ديدهوران عبرت گيريد (۲)
سوره حشر
سوره حشر
محجوبین از خدا در روز قیامت
إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾
[همان كه] چون آيات ما بر او خوانده شود گويد [اينها] افسانه هاى پيشينيان است (۱۳)
كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿۱۴﴾
نه چنين است بلكه آنچه مرتكب مى شدند زنگار بر دلهايشان بسته است (۱۴)
كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ﴿۱۵﴾
زهى پندار كه آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند (۱۵)
سوره مطففین
اثر عمل بر قلب
كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿۱۴﴾
نه چنين است بلكه آنچه مرتكب مى شدند زنگار بر دلهايشان بسته است (۱۴)
سوره مطففین
سوره مطففین
اختیار عاریتی و موقتی هست
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿۱۹﴾
روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد و در آن روز فرمان از آن خداست (۱۹)
سوره انفطار
سوره انفطار
خدا اراده کرده که الان اختیار داریم ، اختیار عاریتی است. این واقعا مهم و خطیره
نمازهای سالم خالص با کیفیت
خدای بزرگ توانای من
سلام و صلوات بنده ندار شما بر شما، که اگر به من افتخار بندگی خودتون رو بدین
سلام و صلوات شما بر محمد و آل محمد
من که قدر بندگی شما نیستم
و نه شناختم اونقدره
اما شما هم بزرگوارید هم فاضل
هم صاحب کبریا و جلال
هم صاحب تمام اسمای قشنگ
مگر به جز شما هست؟
خدای بزرگ من که به غیر شما ندارم
فقیر شما ازتون میخواد که
نمازهای سالم با کیفیت و خالص بهم بدین
نمازهای قضا نشده اول وقت
که بتونم خوب ببینمتون و خوب بندگیتون رو بکنم
گفتند وقتی بنده ازتون ناامید میشه شما میخندین
من ناامید نیستم
آخه شما خدای قادر قابل التوب سبحان وهاب هستین
من بندگی کامل شما رو دایمی و بی قطعی میخوام
ذکر دایمتون رو بی قطعی میخوام، ذکر کامل کثیر بی قطعی دایمی میخوام
من رو حتی یک لحظه فراموش نکنید
نگذارید من فراموشتون کنم ، خواهش میکنم ازتون
من رو از اختیار فراموشی شما خارج کنید
اگر از نادونیه دعام، فراموش کردم زود برگردونیدم و وانگذاریدم به گمراهی شیطان و سپاهش
با من و نفس و سایر گمراه کننده هام
و ازتون میخوام بهترین چیزهایی که میدونید خوبن رو بهم بدین
ادب رو ، اخلاق خودتون رو
نه به ظرفیت من ، به شایستگی و عمل و خلقت قشنگ خودتون
دست شما در کار رو میخوام، اون خالق که محمود هست
یا محمود صاحب کل اسماء حسنی
شکر
من رو بالا بیارید پیش خودتون دوباره
ازتون میخوام اگر صلاحمه به زودی ملکوت رو نشونم بدین وقتی قابلم کردین
شکر
بهم احسان بوالدین کامل بدین
بهم تحمل آزار نادان کامل و عفوشون رو کامل بدین
بهم علم 12 معصوم و قرآن رو و هر علمی که صلاح میدونین رو بدین
تا بهتر بشناسمتون
تا القمر لیله البدر لیس دونه سحاب رو ببینم
اگر هم علم لازم نیست نمیخوامش ، من فقط القمر لیله البدر لیس دونه سحاب رو میخوام
بهم کفالت ایتام رو بدین
شکر
محبوب جانم
من رو عاشق خودت کن تا غیر تو رو که فراموش کردم بی فکر به سمتت حرکت کنم
و از غیر خودت خالصم کن
بعد تو من رو بخواه
و من رو برای خودت بردار
ممنونم سبحان
من کم میفهمم
ترکیب خدایی
ي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ ﴿۸﴾
و به هر صورتى كه خواست تو را تركيب كرد (۸)
سوره انفطار
سوره انفطار
نادیده گیری متقابل
وَقِيلَ الْيَوْمَ نَنْسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَذَا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَاصِرِينَ ﴿۳۴﴾
و گفته شود همانگونه كه ديدار امروزتان را فراموش كرديد امروز شما را فراموش خواهيم كرد و جايگاهتان در آتش است و براى شما ياورانى نخواهد بود (۳۴)
ذَلِكُمْ بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ ﴿۳۵﴾
اين بدان سبب است كه شما آيات خدا را به ريشخند گرفتيد و زندگى دنيا فريبتان داد پس امروز نه از اين [آتش] بيرون آورده مى شوند و نه عذرشان پذيرفته مى گردد (۳۵)
سوره جاثیه
دنیا، دزد زندگی دنیاپرست
روی اصلی دنیا رو قبل از مردن باید دید
موقع مرگ دیر هست
دنیا پرست روی اصلی دنیا رو در لجظه مرگ می بینه
وقتی عمرش دزدیده شده
حضرت امیرالمومنین علی(ع) در بخشی از خطبه 109 کتاب شریف نهج البلاغه در مورد کیفیت جان دادن انسان سخن به میان می‌آورد و می‌فرماید:
سختی جان کندن و حسرت از دست دادن دنیا، به دنیا پرستان هجوم آورد. بدن‌ها در سختی جان کندن، سست شده و رنگ باختند. مرگ آرام آرام همه اندامشان را فرا گرفته، زبان را از سخن گفتن باز می‌دارد و او در میان خانواده‌اش افتاده با چشم خود می‌بیند و با گوش می‌شنود و با عقل درست می‌اندیشد که عمرش را در پی چه کار‌هایی تباه کرد و روزگارش را چگونه سپری کرده است. به یاد ثروت‌هایی که جمع کرده می‌افتد؛ همان ثروت‌هایی که در جمع کردن آنها چشم بر هم گذاشته و از حلال و حرام و شبهه‌ناک گرد آورده و اکنون گناه جمع‌آوری آن همه بر دوش اوست که هنگام جدایی از آنها فرا رسیده و برای وارثان باقی مانده است تا از آن بهره‌مند گردند و روزگار خود بگذرانند.
غنیمت شدید زندگی این دنیا
الیوم عملٌ و لا حسابٌ و غداً حسابٌ ولا عمل. (نهج البلاغه، خطبه 42).
«امروز، عمل است و حساب نیست و فردا (آخرت) حساب است، نه عمل»
الدنيا مَزرَعةُ الآخِرَةِ (رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله)
تحمل آزار نادان، یکی از راه های ورود بی حساب به بهشت
پیامبر اکرم حضرت محمّد (ص) فرمودند: هنگامی که قیامت می شود منادی به گونه ای که همه صدای او را بشنوند ندا می کند کجایند صاحبان فضل ، گروهی از مردم بر می خیزند و فرشتگان از آنها استقبال کرده و می گویند: فضیلت شما چه بوده که به عنوان صاحبان فضل شما را صدا زدند . آنان در پاسخ می گویند : در دنیا از جانب نا آگاهان بر ما آسیب می رسید تحمل می کردیم و اگر به ما بدی می کردند عفو می نمودیم . منادی از طرف خداوند ندا می دهد (( این بندگانم راست می گویند آنها را آزاد بگذارید تا بدون حساب وارد بهشت شوند .
روز جاثیه
وَتَرَى كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِيَةً كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَى إِلَى كِتَابِهَا الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۲۸﴾
و هر امتى را به زانو در آمده مى بينى هر امتى به سوى كارنامه خود فراخوانده مى شود [و بديشان مى گويند] آنچه را میکرديد امروز پاداش مى يابيد (۲۸)
سوره جاثیه
سوره جاثیه
قدرت مطلقه خدا
وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ ﴿۲۷﴾
و فرمانروايى آسمانها و زمين از آن خداست و روزى كه رستاخيز بر پا شود آن روز است كه باطل انديشان زيان خواهند ديد (۲۷)
سوره جاثیه
سوره جاثیه
سومین دلیل خلقت ( ضمن عبادت )
وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿۲۲﴾
و خدا آسمانها و زمين را به حق آفريده است و تا هر كسى به [موجب] آنچه به دست آورده پاداش يابد و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت (۲۲)
سوره جاثیه
سوره جاثیه
تفاوت محیا و ممات بدکاران
أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ ﴿۲۱﴾
آيا كسانى كه مرتكب كارهاى بد شده اند پنداشته اند كه آنان را مانند كسانى قرار مى دهيم كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند [به طورى كه] زندگى آنها و مرگشان يكسان باشد چه بد داورى مى كنند (۲۱)
سوره جاثیه
سوره جاثیه
تقوی راه ولی الله شدن
إِنَّهُمْ لَنْ يُغْنُوا عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَإِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ ﴿۱۹﴾
آنان هرگز در برابر خدا از تو حمايت نمى كنند [و به هيچ وجه به كار تو نمى آيند ] و ستمگران بعضيشان دوستان بعضى [ديگر]ند و خدا يار پرهيزگاران است (۱۹)
سوره جاثیه
سوره جاثیه
شیطان با تمام توان
شیطان از لحظه تولد تا مرگ ، هر لحظه با تمام توان و قوا، با تجربه طولانی و شناخت زیاد، دایما در کار هست برای بدبخت کردن آدم و خارج کردن یاد خدا از دل آدم . کاملا هر لحظه در کمین، کمی دقت کنید می بینیدش این نامرئی خناس رو
مشکل بنیادی شیطان
مشکل بنیادی شیطان این هست که
میلش به پوسیدگی و خرابی و تاریکی و بدبویی هست
یعنی به سمت بدی و تاریکی دعوت میکنه
داتا مشکل داره
خدا میگه صبح زود بیدار شو
عطر بزن
مسواک بزن
از خشمت آزاد شو
شیطان میگه تنبلی
بدی کن
غیبت کن
اسیر خشمت باش
اگر شیطان به خوبی دعوت میکرد
پیروویش چرا اشتباه می بود؟
پیامبرانی از فرشتگان
اللَّهُ يَصْطَفِي مِنَ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا وَمِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ ﴿۷۵﴾
خدا از ميان فرشتگان رسولانى برمى گزيند و نيز از ميان مردم بى گمان خدا شنواى بيناست (۷۵)
حج
حج
طالب و مطلوب ناتوان
يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ ﴿۷۳﴾
اى مردم مثلى زده شد پس بدان گوش فرا دهيد كسانى را كه جز خدا مى خوانيد هرگز [حتى] مگسى نمى آفرينند هر چند براى [آفريدن] آن اجتماع كنند و اگر آن مگس چيزى از آنان بربايد نمى توانند آن را بازپس گيرند طالب و مطلوب هر دو ناتوانند (۷۳)
سوره حج
سوره حج
علم سماء و ارض
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّ ذَلِكَ فِي كِتَابٍ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ﴿۷۰﴾
آيا ندانسته اى كه خداوند آنچه را در آسمان و زمين است مى داند اينها [همه] در كتابى [مندرج] است قطعا اين بر خدا آسان است (۷۰)
حج
حج
سنت نصر
الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ ﴿۴۰﴾
همان كسانى كه بناحق از خانه هايشان بيرون رانده شدند [آنها گناهى نداشتند] جز اينكه مى گفتند پروردگار ما خداست و اگر خدا بعضى از مردم را با بعض ديگر دفع نمیکرد صومعه ها و كليساها و كنيسه ها و مساجدى كه نام خدا در آنها بسيار برده مى شود سخت ويران مى شد و قطعا خدا به كسى كه او را يارى مى كند يارى مى دهد چرا كه خدا سخت نيرومند شكست ناپذير است (۴۰)
الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ ﴿۴۱﴾
همان كسانى كه چون در زمين به آنان توانايى دهيم نماز برپا مى دارند و زكات مى دهند و به كارهاى پسنديده وامى دارند و از كارهاى ناپسند باز مى دارند و فرجام همه كارها از آن خداست (۴۱)
حج
یا مدافع المومنین
إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ ﴿۳۸﴾
قطعا خداوند از كسانى كه ايمان آورده اند دفاع مى كند زيرا خدا هيچ خيانتكار ناسپاسى را دوست ندارد (۳۸)
سوره حج
سوره حج
غیر عبادت شرک است؟
آیا اینکه در پیروی کردن
هر چیزی رو بر حرف و سفارش خدا ترجیح دادن
شرک نیست؟
گناه شرک است
خواستن هر چیزی غیر از خواسته خدا شرک است
غیر عبادت شرک است
وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَنْ لَا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ ﴿۲۶﴾
و چون براى ابراهيم جاى خانه را معين كرديم [بدو گفتيم] چيزى را با من شريك مگردان و خانه ام را براى طوافكنندگان و قيام كنندگان و ركوع كنندگان [و] سجده كنندگان پاكيزه دار (۲۶)
شیطان من
اون من که دوست داره ستایش بشه
اون من، که تن به طاعت الله و عبادتش نمیده
اون دلی که توش محبت غیر الله جا داره
اون من، من نیستم، اون من شیطانه، بله اون خود شیطانه
مگه غیر از محبت هم هست؟
دوست داشتم پی میبردم
چرا خدا انقدر آدمها رو دوست داره…
از هیچی آفریدم
پدر و مادر بالای سرم گذاشت
غذا بهم داد و رشدم داد
بدنی داد بهم که اطاعت میکنه ارادم رو
و حالا تربیتم میکنه
اگر اینا محبت نیست چیه؟
مگه غیر خدا هم داریم؟
الک و ابلیس
آیا شیطان الکی هست که دایما و به شدت و بی وقفه و با تمام توان داره کار میکنه تا مخلصین رو برای خدا الک کنه؟
آب و فراموشی
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَغَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَيِّنَ لَكُمْ وَنُقِرُّ فِي الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ وَمِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّى وَمِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلَا يَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَيْئًا وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ ﴿۵﴾
اى مردم اگر در باره برانگيخته شدن در شكيد پس [بدانيد] كه ما شما را از خاك آفريده ايم سپس از نطفه سپس از علقه آنگاه از مضغه داراى خلقت كامل و [احيانا] خلقت ناقص تا [قدرت خود را] بر شما روشن گردانيم و آنچه را اراده مى كنيم تا مدتى معين در رحمها قرار مى دهيم آنگاه شما را [به صورت] كودك برون مى آوريم سپس [حيات شما را ادامه مى دهيم] تا به حد رشدتان برسيد و برخى از شما [زودرس] مى ميرد و برخى از شما به غايت پيرى مى رسد به گونه اى كه پس از دانستن [بسى چيزها] چيزى نمى داند و زمين را خشكيده مى بينى و[لى] چون آب بر آن فرود آوريم به جنبش درمى آيد و نمو مى كند و از هر نوع [رستنيهاى] نيكو مى روياند (۵)
سوره حج
سوره حج
تولای شیطان و نار
كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَنْ تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ ﴿۴﴾
بر [شيطان] مقرر شده است كه هر كس او را به دوستى گيرد قطعا او وى را گمراه مى سازد و به عذاب آتشش مى كشاند (۴)
حج
حج
ذکر زکریا
وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ ﴿۸۹﴾
و زكريا را [ياد كن] هنگامى كه پروردگار خود را خواند پروردگارا مرا تنها مگذار و تو بهترين ارث برندگانى (۸۹)
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ ﴿۹۰﴾
پس [دعاى] او را اجابت نموديم و يحيى را بدو بخشيديم و همسرش را براى او شايسته [و آماده حمل] كرديم زيرا آنان در كارهاى نيك شتاب مى نمودند و ما را از روى رغبت و بيم مى خواندند و در برابر ما فروتن بودند (۹۰)
سوره انبیاء
سوره انبیاء
ذکر یونسیه
وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۸۷﴾
و ذوالنون را [ياد كن] آنگاه كه خشمگين رفت و پنداشت كه ما هرگز بر او قدرتى نداريم تا در [دل] تاريكيها ندا درداد كه معبودى جز تو نيست منزهى تو راستى كه من از ستمكاران بودم (۸۷)
سوره انبیاء
سوره انبیاء
ذکر ایوبیه
وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ ﴿۸۳﴾
و ايوب را [ياد كن] هنگامى كه پروردگارش را ندا داد كه به من آسيب رسيده است و تويى مهربانترين مهربانان (۸۳)
سوره انبیاء
سوره انبیاء
نجات بخش موحد از مهلکه
قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ ﴿۶۹﴾
گفتيم اى آتش براى ابراهيم سرد و بىآسيب باش (۶۹)
سوره انبیاء
سوره انبیاء
همه چیز فقط دست خود خداست
وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَكُنَّا بِهِ عَالِمِينَ ﴿۵۱﴾
و در حقيقت پيش از آن به ابراهيم رشد [فكرى]اش را داديم و ما به [شايستگى] او دانا بوديم (۵۱)
سوره انبیاء
سوره انبیاء
این آیه و آیه 16 سوره اسراء در مورد فسق مترف و بسیاری بسیاری از آیات دیگه
داره کاملا نشون میده که همه چیز فقط و فقط در دست خود خداست
توحید محض
یعنی ابراهیم چون ابراهیم بوده اینطور نشده
به خاطر کاری که کرد خدا پسندیدش و ابراهیمش کرد
پسند خدا شد، خوب بندگی کرد، شایسته بندگی کرد
عجله از بخش های تشکیل دهنده انسان
خُلِقَ الْإِنْسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ ﴿۳۷﴾
انسان از شتاب آفريده شده است به زودى آياتم را به شما نشان مى دهم پس [عذاب را] به شتاب از من مخواهيد (۳۷)
سوره انبیاء
سوره انبیاء
فتنه شر و خیر، ابتلا
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ ﴿۳۵﴾
هر نفسى چشنده مرگ است و شما را از راه آزمايش به بد و نيك خواهيم آزمود و به سوى ما بازگردانيده مى شويد (۳۵)
سوره انبیاء
سوره انبیاء
حیات از آب است
أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ ﴿۳۰﴾
آيا كسانى كه كفر ورزيدند ندانستند كه آسمانها و زمين هر دو به هم پيوسته بودند و ما آن دو را از هم جدا ساختيم و هر چيز زنده اى را از آب پديد آورديم آيا [باز هم] ايمان نمى آورند (۳۰)
سوره انبیاء
سوره انبیاء
حدیث خیلی قشنگ قرب نوافل
| لَمَّاأُسْرِی بِالنَّبِی ص قَالَ يَا رَبِّ مَا حَالُ الْمُؤْمِنِ عِنْدَكَ؟ قَالَ يَا مُحَمَّدُ! مَنْ أَهَانَ لِي وَلِيّاً فَقَدْ بَارَزَنِي بِالْمُحَارَبَةِ، وَأَنَا أَسْرَعُ شَيْءٍ إِلَى نُصْرَةِ أَوْلِيَائِي، وَمَا تَرَدَّدْتُ عَنْ شَيْءٍ أَنَا فَاعِلُهُ كَتَرَدُّدِي عَنْ وَفَاةِ الْمُؤْمِنِ يَكْرَهُ الْمَوْتَ، وَأَكْرَهُ مَسَاءَتَهُ، وَإِنَّ مِنْ عِبَادِيَ الْمُؤْمِنِينَ مَنْ لَا يُصْلِحُهُ إِلَّا الْغِنَى، وَلَوْ صَرَفْتُهُ إِلَى غَيْرِ ذَلِكَ لَهَلَكَ، وَإِنَّ مِنْ عِبَادِيَ الْمُؤْمِنِينَ مَنْ لَا يُصْلِحُهُ إِلَّا الْفَقْرُ، وَلَوْ صَرَفْتُهُ إِلَى غَيْرِ ذَلِكَ لَهَلَكَ، وَمَا يَتَقَرَّبُ إِلَيَّ عَبْدٌ مِنْ عِبَادِي بِشَيْءٍ أَحَبَّ إِلَيَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ، وَإِنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّى أُحِبَّهُ فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ كُنْتُ إِذاً سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ، وَبَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ، وَلِسَانَهُ الَّذِي يَنْطِقُ بِهِ، وَيَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا، إِنْ دَعَانِي أَجَبْتُهُ، وَإِنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ. | هنگامی که پیامبر(ص) به معراج رفت، گفت: پروردگارا حال مؤمن نزد تو چگونه است؟ خدا فرمود: ای محمد، هرکه به یکی از دوستانم اهانت کند، آشکارا به جنگ من آمده است و من به یاری دوستانم از هر چیز شتابان‌ترم. من در هیچ کاری به‌اندازه‌ی که درباره وفات مؤمن تردید دارم، تردید ندارم؛ زیرا او از مرگ بدش می‌آید و من از ناراحتی او بدم می‌آید؛ و به‌راستی برخی از بندگان مؤمن هستند که جز توانگری، آنان را اصلاح نکند (و حالشان را نیکو نسازد) و اگر آنها را به حال دیگری را درآورم، نابود و هلاک می‌شوند؛ و برخی از بندگان مؤمن هستند که جز نداری و فقر، آنان را اصلاح نکند و اگر آنها را به حال دیگری برگردانم، هرآینه هلاک می‌شوند؛ و هیچ‌یک از بندگانم به من تقرب نجوید با عملی که نزد من محبوب‌تر باشد از آنچه بر او واجب کرده‌ام؛ و به‌درستی که به‌وسیله نافله به من تقرب می‌جوید تا آنجا که من دوستش می‌دارم و چون دوستش دارم، آنگاه گوش او می‌شوم که با آن می‌شنود و چشمش می‌شوم که با آن می‌بیند و زبانش می‌گردم که با آن سخن می‌گوید و دستش می‌شوم که به آن می‌گیرد. اگر بخوانَدَم، اجابتش میکنم و اگر خواهشی از من کند، به او می‌دهم. |
بهشت روی زمین کجاست؟
قرآن رو درست نگاه کن
آیه هاش و معنی هاش
درست ببین
دقیق نگاه کن
درست گوش بده
قرآن و آیه هاش
اینا تیکه های بهشتن
به خدا که درست نگاه کنی
بالا و پایین و منظره های بهشتن
درجه های بهشتن اینها
سفر طولانی
پس فردا دارم میرم سفر
فردا دارم وسایلم رو جمع میکنم که تو سفر نمونم
سفر طولانی تر داریم بعد از مرگ
همنشین شبیه همنشین
همنشین به تدریج شبیه همنشین میشه، نمازم همنشینی با خداست،قرآنم همنشینی با خداست. اخلاق همنشین شبیه همنشین میشه . چه فرصتیه نماز و قرآن
قلوب لاهیه
اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ ﴿۱﴾
براى مردم [وقت] حسابشان نزديك شده است و آنان در بى خبرى رويگردانند (۱)
مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ ﴿۲﴾
هيچ پند تازه اى از پروردگارشان نيامد مگر اينكه بازى كنان آن را شنيدند (۲)
لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ ﴿۳﴾
در حالى كه دلهايشان مشغول است و آنانكه ستم كردند پنهانى به نجوا برخاستند كه آيا اين [مرد] جز بشرى مانند شماست آيا ديده و دانسته به سوى سحر مى رويد (۳)
سوره انبیاء
سوره انبیاء
نتیجه اعراض از ذکر
وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى ﴿۱۲۴﴾
و هر كس از ياد من دل بگرداند در حقيقت زندگى تنگ [و سختى] خواهد داشت و روز رستاخيز او را نابينا محشور مى كنيم (۱۲۴)
سوره طه
سوره طه
قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنْتُ بَصِيرًا ﴿۱۲۵﴾
مى گويد پروردگارا چرا مرا نابينا محشور كردى با آنكه بينا بودم (۱۲۵)
قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَلِكَ الْيَوْمَ تُنْسَى ﴿۱۲۶﴾
مى فرمايد همان طور كه نشانه هاى ما بر تو آمد و آن را به فراموشى سپردى امروز همان گونه فراموش مى شوى (۱۲۶)
دانای آینده و گذشته
يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِ عِلْمًا ﴿۱۱۰﴾
آنچه را كه آنان در پيش دارند و آنچه را كه پشت سر گذاشته اند مى داند و حال آنكه ايشان بدان دانشى ندارند (۱۱۰)
سوره طه
سوره طه
اصوات خاشع در قیامت
يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا ﴿۱۰۸﴾
در آن روز [همه مردم] داعى [حق] را كه هيچ انحرافى در او نيست پيروى مى كنند و صداها در مقابل [خداى] رحمان خاشع مى گردد و جز صدايى آهسته نمى شنوى (۱۰۸)
سوره طه
سوره طه
قشنگی بیشتر در اون رحمان هست
علم محیط
إِنَّمَا إِلَهُكُمُ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَسِعَ كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا ﴿۹۸﴾
معبود شما تنها آن خدايى است كه جز او معبودى نيست و دانش او همه چيز را در بر گرفته است (۹۸)
سوره طه
سوره طه
تاج بندگی
خداوند بزرگم
اگر تاج بندگی رو منت گذاشتین و سر گذاشته شد
اجازه ندین برش دارم قهار جبار
و اگر من روی گردان شدم
یا فراموش کردم
شما از من روی گردان نشید
فراموشم نکنید غفار
اگر رها کردم
شما عزیز بزرگوار قادر کریم رحمان رحیم
نادون کم عقل رو رها نکنید
گوساله سامری دایما در حال تکرار
وَمَا أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يَا مُوسَى ﴿۸۳﴾
و اى موسى چه چيز تو را [دور] از قوم خودت به شتاب واداشته است (۸۳)
قَالَ هُمْ أُولَاءِ عَلَى أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى ﴿۸۴﴾
گفت اينان در پى منند و من اى پروردگارم به سويت شتافتم تا خشنود شوى (۸۴)
قَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ ﴿۸۵﴾
فرمود در حقيقت ما قوم تو را پس از [عزيمت] تو آزموديم و سامرى آنها را گمراه ساخت (۸۵)
فَرَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ يَا قَوْمِ أَلَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا أَفَطَالَ عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدْتُمْ أَنْ يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُمْ مَوْعِدِي ﴿۸۶﴾
پس موسى خشمگين و اندوهناك به سوى قوم خود برگشت [و] گفت اى قوم من آيا پروردگارتان به شما وعده نيكو نداد آيا اين مدت بر شما طولانى مى نمود يا خواستيد خشمى از پروردگارتان بر شما فرود آيد كه با وعده من مخالفت كرديد (۸۶)
قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِنْ زِينَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ ﴿۸۷﴾
گفتند ما به اختيار خود با تو خلاف وعده نكرديم ولى از زينت آلات قوم بارهايى سنگين بر دوش داشتيم و آنها را افكنديم و [خود] سامرى [هم زينت آلاتش را] همين گونه بينداخت (۸۷)
فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلًا جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ فَقَالُوا هَذَا إِلَهُكُمْ وَإِلَهُ مُوسَى فَنَسِيَ ﴿۸۸﴾
پس براى آنان پيكر گوساله اى كه صدايى داشت بيرون آورد و [او و پيروانش] گفتند اين خداى شما و خداى موسى است و [پيمان خدا را] فراموش كرد (۸۸)
أَفَلَا يَرَوْنَ أَلَّا يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ قَوْلًا وَلَا يَمْلِكُ لَهُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا ﴿۸۹﴾
مگر نمى بينند كه [گوساله] پاسخ سخن آنان را نمى دهد و به حالشان سود و زيانى ندارد (۸۹)
وَلَقَدْ قَالَ لَهُمْ هَارُونُ مِنْ قَبْلُ يَا قَوْمِ إِنَّمَا فُتِنْتُمْ بِهِ وَإِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمَنُ فَاتَّبِعُونِي وَأَطِيعُوا أَمْرِي ﴿۹۰﴾
و در حقيقت هارون قبلا به آنان گفته بود اى قوم من شما به وسيله اين [گوساله] مورد آزمايش قرار گرفته ايد و پروردگار شما [خداى] رحمان است پس مرا پيروى كنيد و فرمان مرا پذيرا باشيد (۹۰)
گوساله سامری دایما در حال تکرار هست وقتی غفلت کنیم
زیاده خوری و عاقبتش
لُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي وَمَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَى ﴿۸۱﴾
از خوراكيهاى پاكيزه اى كه روزى شما كرديم بخوريد و[لى] در آن زياده روى مكنيد كه خشم من بر شما فرود آيد و هر كس خشم من بر او فرود آيد قطعا در [ورطه] هلاكت افتاده است (۸۱)
سوره طه
سوره طه
هدایت نزد خداست
قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى ﴿۵۰﴾
گفت پروردگار ما كسى است كه هر چيزى را خلقتى كه درخور اوست داده سپس آن را هدايت فرموده است (۵۰)
سوره طه
سوره طه
چرا نترسیم هیچوقت؟
قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى ﴿۴۶﴾
فرمود مترسيد من همراه شمايم مى شنوم و مى بينم (۴۶)
سوره طه
سوره طه
بارها آزمود
إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَنْ يَكْفُلُهُ فَرَجَعْنَاكَ إِلَى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ يَا مُوسَى ﴿۴۰﴾
آنگاه كه خواهر تو مى رفت و مى گفت آيا شما را بر كسى كه عهده دار او گردد دلالت كنم پس تو را به سوى مادرت بازگردانيديم تا ديده اش روشن شود و غم نخورد و [سپس] شخصى را كشتى و [ما] تو را از اندوه رهانيديم و تو را بارها آزموديم و سالى چند در ميان اهل مدين ماندى سپس اى موسى در زمان مقدر [و مقتضى] آمدى (۴۰)
سوره طه
توحید توحید توحید توحید
أَنِ اقْذِفِيهِ فِي التَّابُوتِ فَاقْذِفِيهِ فِي الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِي وَعَدُوٌّ لَهُ وَأَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّةً مِنِّي وَلِتُصْنَعَ عَلَى عَيْنِي ﴿۳۹﴾
كه او را در صندوقچه اى بگذار سپس در دريايش افكن تا دريا [=رود نيل] او را به كرانه اندازد [و] دشمن من و دشمن وى او را برگيرد و مهرى از خودم بر تو افكندم تا زير نظر من پرورش يابى (۳۹)
سوره طه
سوره طه
امام باقر عليه السلام فرمود: خداوند چنان محبّتى از موسى در دل مردم انداخت كه هر كس موسى عليه السلام را مى‌ديد به او علاقه‌مند مى‌شد.
رمز رسيدن به كمالات، دل كندن از وابستگى‌ها و دوستى‌هاست. «فَاقْذِفِيهِ»
الف: دل كندن از خود؛ ابراهيم حاضر شد در آتش افتد.
ب: دل كندن از همسر؛ ابراهيم همسرش را در مكّه‌ى بى‌آب و گياه گذارد.
ج: دل كندن از نوزاد؛ مادر موسى فرزند خود را در آب افكند.
د: دل كندن از نوجوان؛ ابراهيم حاضر شد اسماعيل را قربانى كند.
ه: دل كندن از شهوت؛ يوسف، درخواست كاميابى همسر عزيز مصر را نپذيرفت.
و: دل كندن از خواب؛ ثواب نماز در دل شب را كسى جز خدا نمى‌داند. «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ» «2»
دعای موسی
قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي ﴿۲۵﴾
گفت پروردگارا سينه ام را گشاده گردان (۲۵)
وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي ﴿۲۶﴾
و كارم را براى من آسان ساز (۲۶)
وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي ﴿۲۷﴾
و از زبانم گره بگشاى (۲۷)
يَفْقَهُوا قَوْلِي ﴿۲۸﴾
[تا] سخنم را بفهمند (۲۸)
وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي ﴿۲۹﴾
و براى من دستيارى از كسانم قرار ده (۲۹)
هَارُونَ أَخِي ﴿۳۰﴾
هارون برادرم را (۳۰)
سوره طه
اخفای قیامت
إِنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ أَكَادُ أُخْفِيهَا لِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَى ﴿۱۵﴾
در حقيقت قيامت فرارسنده است مى خواهم آن را پوشيده دارم تا هر كسى به [موجب] آنچه مى كوشد جزا يابد (۱۵)
سوره طه
سوره طه
داننده آشکار و مخفی گفتار
وَإِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى ﴿۷﴾
و اگر سخن به آواز گويى او نهان و نهانتر را مى داند (۷)
سوره طه
سوره طه
سقاهم ربهم شرابا طهورا
الِيَهُمْ ثِيَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿۲۱﴾
[بهشتيان را] جامه هاى ابريشمى سبز و ديباى ستبر در بر است و پيرايه آنان دستبندهاى سيمين است و پروردگارشان باده اى پاك به آنان مى نوشاند (۲۱)
سوره انسان
سوره انسان
عمر از دست رفته
عمری که در اختیار خدا نباشه، از دست رفته و حیف شده
لحظه های دزدیده شده
لحظه هایی که
خارج از ولایت الله تعالی هستیم
لحظه هایی هستن که شیطان ازمون دزدیده
درک کثیفی و تاریکی
برای درک کثیفی
باید تمیز بود
برای درک تاریکی
باید نور داشت
الست چیه؟
ایا الست بربکم
انصاف نیست؟
لزوم دقت در گفتگو و پرهیز از حرف غیر لازم
وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا ﴿۳۶﴾
و چيزى را كه بدان علم ندارى دنبال مكن زيرا گوش و چشم و قلب همه مورد پرسش واقع خواهند شد (۳۶)
سوره اسراء
عمل خالص
عمل خالص آن است که فقط از خداوند بخواهی که از تو تمجید کند
ورود و خروج درست
وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا ﴿۸۰﴾
و بگو پروردگارا مرا [در هر كارى] به طرز درست داخل كن و به طرز درست خارج ساز و از جانب خود براى من تسلطى يارى بخش قرار ده (۸۰)
سوره اسراء
سوره اسراء
دریای اتفاقات زندگی
وَإِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ وَكَانَ الْإِنْسَانُ كَفُورًا ﴿۶۷﴾
و چون در دريا به شما صدمه اى برسد هر كه را جز او مى خوانيد ناپديد [و فراموش] مى گردد و چون [خدا] شما را به سوى خشكى رهانيد رويگردان مى شويد و انسان همواره ناسپاس است (۶۷)
سوره اسراء
سوره اسراء
عبادت راه خروج از سلطه شیطان
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ وَكَفَى بِرَبِّكَ وَكِيلًا ﴿۶۵﴾
در حقيقت تو را بر بندگان من تسلطى نيست و حمايتگرى [چون] پروردگارت بس است (۶۵)
سوره اسراء
سوره اسراء
خالصم کن برای خودت
میدونم من شایسته نیستم
نبودم و نیستم
پر از شرک و ریا و عجب
خالصم کن
از غیر خودت خالصم کن
به روش مورد پسند خودت
چه صبحی بهتر از صبحی که
تو بیدارم کنی
قرآن و معراج
حس میکنم که
قرآن فقط به پیامبر نازل نشده
هر دفعه با خوندنش به قدر فهم به تک تک خواننده ها نازل میشه
و معراج
معراج رو ما در زندگیمون و در حین هدایتی که میده بهمون خدا
در مسیر عبادتش در مسیر تعبد و تقرب
ذاریم تجربش میکنیم
باطنش رو دیدن نبی (ص) ما داریم میریم جلو و شاید باطنش رو نبینیم
الزام و وجوب حرکت با آگاهی
وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا ﴿۳۶﴾
و چيزى را كه بدان علم ندارى دنبال مكن زيرا گوش و چشم و قلب همه مورد پرسش واقع خواهند شد (۳۶)
سوره اسراءچشم ، گوش، قلب هر سه مورد سوال هستن
سوره اسراءچشم ، گوش، قلب هر سه مورد سوال هستن
کامل تحویل بدیم کار رو و کم نزاریم
وَأَوْفُوا الْكَيْلَ إِذَا كِلْتُمْ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا ﴿۳۵﴾
و چون پيمانه مى كنيد پيمانه را تمام دهيد و با ترازوى درست بسنجيد كه اين بهتر و خوش فرجامتر است (۳۵)
سوره اسراء
سوره اسراء
از قول هامون پرسش میشه
وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولًا ﴿۳۴﴾
و به مال يتيم جز به بهترين وجه نزديك مشويد تا به رشد برسد و به پيمان [خود] وفا كنيد زيرا كه از پيمان پرسش خواهد شد (۳۴)
سوره اسراءقربون این همه قشنگی و عدلت برم
سوره اسراءقربون این همه قشنگی و عدلت برم
ساء سبیل و بدراه
وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَا إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿۳۲﴾
و به زنا نزديك مشويد چرا كه آن همواره زشت و بد راهى است (۳۲)
سوره اسراء
سوره اسراء
رزق فقط به دلخواه خداست
إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا ﴿۳۰﴾
بى گمان پروردگار تو براى هر كه بخواهد روزى را گشاده يا تنگ مى گرداند در حقيقت او به [حال] بندگانش آگاه بيناست (۳۰)
سوره اسراء
سوره اسراء
نه خست نه اسراف
وَلَا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلَا تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَحْسُورًا ﴿۲۹﴾
و دستت را به گردنت زنجير مكن و بسيار [هم] گشاده دستى منما تا ملامت شده و حسرتزده بر جاى مانى (۲۹)
سوره اسراء
سوره اسراء
اولو الالباب
آنان که سخن را می شنوند و از بهترینش پیروی می کنند، اینانند کسانی که خدا هدایتشان کرده، و اینان همان خردمندانند. (۱۸)
سوره زمر
مبذر کیست؟
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كس چيزى را در غير مسير طاعت خدا مصرف كند، مبذّر است
مسیر سعادت
انجام واجب و ترک محرمات و معصیت ها
نماز اول وقت
گردن نهادن صرف به بندگی
بقیه اش رو خودتون می فهمید چی میشه و تجربه میکنید . فدای خدایی که اینقدر لطف دارن ، محبوب بخشنده بزرگوار
همنشین و همنشین
همنشین خوی همنشین رو تغییر میده
با خدا همنشین سد تا ….
برادران شیاطین
إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُوا إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا ﴿۲۷﴾
چرا كه اسرافكاران برادران شيطانهايند و شيطان همواره نسبت به پروردگارش ناسپاس بوده است (۲۷)
الاسراء
الاسراء
حق نزدیکان
وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا ﴿۲۶﴾
و حق خويشاوند را به او بده و مستمند و در راهمانده را [دستگيرى كن] و ولخرجى و اسراف مكن (۲۶)
سوره اسراء
سوره اسراء
اسلام شاید
فرصت تربیت کردن به خدا دادن باشه
تسلیمش بشیم تا تربیتمون کنه
چون به اندازه ای که لازم داریم نه هنوز عقل داریم نه علم
و عبادت مرکب راهه، تا برسوندت به اونجایی که بگی ممنونم پروردگارم که نجاتم دادی
عبادته می بردت
معراج بنده
هر بنده ای اگر بندگی کنه همینجا تو همبن دنیا میتونه تمام مراحل رو تا بعد از سدره المنتهی و گذروندن حجب بگذرونه. البته نه اینکه با چشم ببینه اما مراحل رو حس میکنه با قلبش . اینطور نیست؟
تک تک ما
اگر میخواستیم
میتونستیم جای حضرت علی و حضرت محمد باشیم
علی و محمد یک مقام هستند
مگر نه اینکه بماکسبت هست
اینطور نیست؟
مسیر راز پنهان
إِلٰهِى وَاجْعَلْنِى مِمَّنْ نادَيْتَهُ فَأَجابَكَ، وَلاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِكَ، فَناجَيْتَهُ سِرّاً وَعَمِلَ لَكَ جَهْراً
خدایا مرا از کسانی قرار ده که صدایشان کردی، پس پاسخت دادند، به آنها توجه فرمودی، پس در برابر بزرگی‌ات مدهوش شدند و با آنان راز پنهان گفتی و آنان آشکارا برای تو کار کردند؛
مناجات شعبانیه
پاره شدن حجب نور و ارواح اوج گرفته
إِلٰهِى هَبْ لى كَمالَ الانْقِطاعِ إِلَيْكَ، وَأَنِرْ أَبْصارَ قُلُوبِنا بِضِياءِ نَظَرِها إِلَيْكَ، حَتَّىٰ تَخْرِقَ أَبْصارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلىٰ مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ، وَتَصِيرَ أَرْواحُنا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِكَ
مناجات شعبانیه
اگر ترجمه بشه خراب میشه
اگر مرا وارد دوزخ کنی
إِنْ أَدْخَلْتَنِى النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَها أَنِّى أُحِبُّكَ
اگر مرا وارد دوزخ کنی، به اهل آن آگاهی دهم که تو را دوست دارم
مناجات شعبانیه
مثل اعلی
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: در قبر با قالب ما کار دارند، بدن خلاص میشود. قالب مثالی شبیه بدن است. قالب ما از نور است. در همین صورت و شکل و شمایلی که فعلا هستی. ولی لطیف‌تر و نازک‌تر است. خودت هستی و با خدای خودت انس داری. مردم نمی‌بینند، ولی خودت می‌بینی. می‌گویند: این ملکوت آدم است.
مُلک، بدن است و ملکوت همان چیزی است که در درون انسان است. با نور ایمان می‌توان ملکوت را دید که شمایلش چگونه است. ان شاء الله الان هم ملکوت خود را بیابیم و تماشا کنیم. مُلک و ملکوت همان ظاهر و باطن است.
عالم مثال و قالب‌های مثالی ما از نور و صفاست، از عبادت است. روح هر کجا که بخواهد برود آن را با خودش می‌برد. بدن مادّی را من می‌برم، ولی قالب مثالی را روح می‌برد؛ روحی که پرواز می‌کند و مال عقل و ایمان و قلب است.
خلاصه با تزریق و یاد دادن به روح، روح زنده میشود. در حین کار، خدا را می‌خواند. چون قلب متذکر خداست و با خدا کار دارد. «وَتَصیرَ اَرواحُنا مُعَلَّقَه بعزِّ قُدسِکَ» ارواح مومنین معلّق است، هر چند چشمشان در دنیاست. امام‌های ما نیز چنینند. معلّقند و از بالا نظر دارند.
ارواح پاکان سه روز بیشتر در قبر نبوده‌اند. مجلس ما را نگاه می کنند و ما را زیر نظر دارند. ان شاء الله قلب‌های شما بر اثر صدق و میل و رغبت و از شدّت لذّت و بهجت همین طور میشود بدن‌های شما در دنیا مشغول به کار است و ارواحتان با خدای خود انس گرفته است. هرگاه روح از بدنتان بیرون رفت در قالب مثالی است و «مثل اَعلی» است؛ «وَلَهُ المثَلُ الاعلی» آنچه الان انجام می‌دهید مال جسم نیست. مال عالم مثال هم هست. عالم عقل و ایمان‌تان نیز بهره می‌برد.
سوال دهنده و جواب دهنده
هم سوال رو خودشون میدن
هم جواب رو
ما باید فاصله سوال و جواب رو با حول و قوه خودشون طی کنیم
اراده و توجه بروز بدیم که ایشون انجام میدن برای ما
نعمت در دست نه در قلب
فکر میکنم
الله تعالی می پسندن ماسوی الله در دست بنده
و قلب، فقط منحصرا برای ایشون باشه
دوس دارن نعمت رو در دست بنده ببینن نه در قلبش
و غیر خودشون نعمت هست مگر بنده به خودش ظلم کنه ، اینطور نیست؟
بهتر از تمام پادشاهی ها
بندگی خداست
وقتی از تمام قوه های اسیر کننده
و از خودت آزاد میشی
لغو
آیا اونچه به غیر از بندگی خالصانه انجام میشه
بیهوده و لغو نیست؟
شرک
خود شرکه
خشم شرکه
ریا شرکه
شهوت پرستی شرکه
عجب که پرستیدن نفسه شرکه
لحن بلند و عتاب آمیزی شرکه
بی تابی شرکه
آنچه غیر عبادت خداست شرکه
نفسی که رام نشده و بندگی خدا نمیکنه مشرکه
پرخوری که تمایل به نفس میاره
پرخوابی که تمایل به نفس میاره
اینها شرکن
آنچه غیر عبادت خداست شرکه
ضرورت نماز برای خطاکار و گناهکار
فاصله بین نمازها کمه تا اگر مریض شدی خوب شی، رها نشده آدم، نمازها کمک های توی راه هستن
وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ذَلِكَ ذِكْرَى لِلذَّاكِرِينَ ﴿۱۱۴﴾
و در دو طرف روز [=اول و آخر آن] و نخستين ساعات شب نماز را برپا دار زيرا خوبيها بديها را از ميان مى برد اين براى پندگيرندگان پندى است (۱۱۴)
سوره هودبه خاطر بندگی و به خاطر مقام رب و حضور دایمی ایشون و همینطور
سوره هودبه خاطر بندگی و به خاطر مقام رب و حضور دایمی ایشون و همینطور
وَمَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ ﴿۳۶﴾
و هر كس از ياد [خداى] رحمان دل بگرداند بر او شيطانى مى گماريم تا براى وى دمسازى باشد (۳۶)
که نباید از ولایت خدا خارج شد و به ولایت شیطان رفت
اما اگر لغزشی صورت گرفت و بعد پشیمانی
حواسمون دقیقا به این نماز عزیز بیشتر باشه، تداومش در هر صورت
که خود همین نماز هست که کمک کننده است. مثل تعمیر ماشین فرمول 1
نماز همراه عالی ای هست و ضروری ، در مسیر
باغ های پنهان
تک تک آیه های قرآن باغ هستن
باغ های پنهان
در حد بندگی
وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَ بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا ﴿۲۳﴾
و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر [خود] احسان كنيد اگر يكى از آن دو يا هر دو در كنار تو به سالخوردگى رسيدند به آنها [حتى] اوف مگو و به آنان پرخاش مكن و با آنها سخنى شايسته بگوى (۲۳)
وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا ﴿۲۴﴾
و از سر مهربانى بال فروتنى بر آنان بگستر و بگو پروردگارا آن دو را رحمت كن چنانكه مرا در خردى پروردند (۲۴)
الاسراء
رفتار درست با پدر و مادر در کنار بندگی خالص اومده
عاقبت شرک
لَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَخْذُولًا ﴿۲۲﴾
معبود ديگرى با خدا قرار مده تا نكوهيده و وامانده بنشينى (۲۲)
الاسراء
الاسراء
دعای ولایت
یا ولی غفور فاضل قهار فعال بما یشاء، ولایت ما رو به عهده بگیر
یا جبار یا قهار نزار از ولایتت خارج بشیم
یا خیر الوکیل ما رو از شر شیطان هامون و خودمون نجات بده ، یا حافظ
یا حافظ، حفظمون کن
یا رافع، بالامون بیار
یا فاضل، یا رب ، یا رحمن رحیم، یا محبوب محمود
امر به فسق مترف برای هلاک کردن
وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا ﴿۱۶﴾
و چون بخواهيم شهرى را هلاك كنيم خوشگذرانانش را وا مى داريم تا در آن به انحراف [و فساد] بپردازند و در نتيجه عذاب بر آن [شهر] لازم گردد پس آن را [يكسره] زير و زبر كنيم (۱۶)
الاسراءوقتی غیر خوشگذارانانشون، بی تفاوت باشند
همراهشون هلاک نمیشن؟
الاسراءوقتی غیر خوشگذارانانشون، بی تفاوت باشند
همراهشون هلاک نمیشن؟
توحبد رو می بینین؟
گروهی هستن که حق رو می بینن و بی تفاوتن بهش
خدا نمی پسنده ، غضب میکنه و به مترف امر میشه به طرقی ، فسق میکنه
تا حق القول بشه و هلاک عملی بشه
همه کارها رو فقط خودشون دارن انجام میدن
طائره
وَكُلَّ إِنْسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَائِرَهُ فِي عُنُقِهِ وَنُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنْشُورًا ﴿۱۳﴾
و كارنامه هر انسانى را به گردن او بسته ايم و روز قيامت براى او نامه اى كه آن را گشاده مى بيند بيرون مى آوريم (۱۳)
الاسراء
الاسراء
زیرکی برای عجول نبودن
وَيَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا ﴿۱۱﴾
و انسان [همان گونه كه] خير را فرا مى خواند [پيشامد] بد را مى خواند و انسان همواره شتابزده است (۱۱)
الاسراء
الاسراء
عاشق باغهای توحیدم
این همه قشنگی رو کجا میشه دید؟
قبل و بعدش رو دیگه نمیخوای
و ترکش سخت
باغهای توحید
قرآن خودش یک بهشته
بهشتیه که توش پر از باغ های پرخوشی و قشنگ توحیده
بزرگترین خوشی
بندگی خداست
درخشان با توجید
عاری از شرک
خالص از غیر
تکیه کرده بر توکل
آراسته به ادب
افراشته به اخلاق
روشن با هدایت
و خدا این رو به هر بنده ای که بپسنده میده
مفتخرش میکنه
خوش به حالش اونی که نصیبش بشه این آزادی و بزرگی
این خوشی بزرگ
همه کارها رو خودشون دارن انجام میدن
فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ وَكَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا ﴿۵﴾
پس آنگاه كه وعده [تحقق] نخستين آن دو فرا رسد بندگانى از خود را كه سخت نيرومندند بر شما مى گماريم تا ميان خانه ها[يتان براى قتل و غارت شما] به جستجو درآيند و اين تهديد تحققيافتنى است (۵)
سوره الاسراءدقت کنید همه کار رو داره خود خدا انجام میده
بما کسبت اما
نیرومندتر رو مسلط کردهو نکته دوم اینکه حتی اونها هم بنده های خدان، همه بنده های خدان
منتها میتونه بندگی عوام باشه
نه اون بندگی خاص که خود خدا می پسندن و افتخارش رو میدن به نفس تا بندگیشون رو بکننهمه کارها رو خودشون دارن انجام میدن
اما بما کسبت مردم
سوره الاسراءدقت کنید همه کار رو داره خود خدا انجام میده
بما کسبت اما
نیرومندتر رو مسلط کردهو نکته دوم اینکه حتی اونها هم بنده های خدان، همه بنده های خدان
منتها میتونه بندگی عوام باشه
نه اون بندگی خاص که خود خدا می پسندن و افتخارش رو میدن به نفس تا بندگیشون رو بکننهمه کارها رو خودشون دارن انجام میدن
اما بما کسبت مردم
البته نظر من و با بینش و عقل کمم
غیر از خدا توکل نباید کرد
وَآتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِي إِسْرَائِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُوا مِنْ دُونِي وَكِيلًا ﴿۲﴾
و كتاب آسمانى را به موسى داديم و آن را براى فرزندان اسرائيل رهنمودى گردانيديم كه زنهار غير از من كارسازى مگيريد (۲)
الإسراء
الإسراء
فرار از تسلط شیطان با استعاذه و توکل
فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ﴿۹۸﴾
پس چون قرآن مى خوانى از شيطان مطرود به خدا پناه بر (۹۸)
إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿۹۹﴾
چرا كه او را بر كسانى كه ايمان آورده اند و بر پروردگارشان توكل مى كنند تسلطى نيست (۹۹)
إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ ﴿۱۰۰﴾
تسلط او فقط بر كسانى است كه وى را به سرپرستى برمى گيرند و بر كسانى كه آنها به او [=خدا] شرك مى ورزند (۱۰۰)
سوره نحل
پرستش غیر موثر
وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ شَيْئًا وَلَا يَسْتَطِيعُونَ ﴿۷۳﴾
و به جاى خدا چيزهايى را مى پرستند كه در آسمانها و زمين به هيچ وجه اختيار روزى آنان را ندارند و [به كارى] توانايى ندارند (۷۳)
سوره نحل
سوره نحل
خلاصی و اخلاص
خدایا ما رو از غیر خودت خلاص کن
وقت مس ضر و بعدش
وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ ﴿۵۳﴾
و هر نعمتى كه داريد از خداست سپس چون آسيبى به شما رسد به سوى او روى مى آوريد [و مى ناليد] (۵۳)
ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ ﴿۵۴﴾
و چون آن آسيب را از شما برطرف كرد آنگاه گروهى از شما به پروردگارشان شرك مى ورزند (۵۴)
لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۵۵﴾
[بگذار] تا آنچه را به ايشان عطا كرده ايم ناسپاسى كنند اكنون برخوردار شويد و[لى] زودا كه بدانيد (۵۵)
وَيَجْعَلُونَ لِمَا لَا يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ تَاللَّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ ﴿۵۶﴾
و از آنچه به ايشان روزى داديم نصيبى براى آن [خدايانى] كه نمى دانند [چيست] مى نهند به خدا سوگند كه از آنچه به دروغ برمى بافتيد حتما سؤال خواهيد شد (۵۶)
سوره نحل
یا ذکر خداست یا ذکر شیطان
وَمَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ ﴿۳۶﴾
و هر كس از ياد [خداى] رحمان دل بگرداند بر او شيطانى مى گماريم تا براى وى دمسازى باشد (۳۶)
سوره زخرف
اگر یاد خدا رو فراموش کنیم
شیطانی میاد تا همدممون بشه
به همین شدت
بهترین پنهان شده
فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۷﴾
هيچ كس نمى داند چه چيز از آنچه روشنى بخش ديدگان است به [پاداش] آنچه انجام مى دادند براى آنان پنهان كرده ام (۱۷)
سوره سجده
موقعیت غیر خدا از نظر ناتوانی
وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ ﴿۲۰﴾
و كسانى را كه جز خدا مى خوانند چيزى نمى آفرينند در حالى كه خود آفريده مى شوند (۲۰)
سوره نحل
سوره نحل
راه راست دست کیست؟
وَعَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِيلِ وَمِنْهَا جَائِرٌ وَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۹﴾
و نمودن راه راست بر عهده خداست و برخى از آن [راهها] كژ است و اگر [خدا] مى خواست مسلما همه شما را هدايت میکرد (۹)
سوره نخل
سوره نخل
ملائکه و روح برای کی نازل میشن؟
يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ ﴿۲﴾
فرشتگان را با روح به فرمان خود بر هر كس از بندگانش كه بخواهد نازل مى كند كه بيم دهيد كه معبودى جز من نيست پس از من پروا كنيد (۲)
سوره نحل
سوره نحل
بزرگترین گنج ، تنها پناهگاه امن
بندگی خداست
بزرگترین دارایی
بزرگترین گنج
بلندترین مقام
بهترین چیز
بندگی خداست
کرامت ها، طی الارض و طی الزمان و چشم برزخی و آگاهی به ضمیر و هر چیز دیگه ای
هیچی هم نیستند جلوی بندگی
یا بندگی خداست یا بندگی غیر خدا که شرک هست ( نفس، خشم، عضب ، شهوت، عجب، مردم ، و … )
یا ذکر خداست یا ذکر غیر خدا
بندگی تنها پناهگاه امن در وجود هست، که از اتفاق بهترینشونم هست، همزمان هم بهترینه و هم تنها پناهگاه
رحیق با مزاج تسنیم
يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿۲۵﴾
از باده اى مهر شده نوشانيده شوند (۲۵)
خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿۲۶﴾
[باده اى كه] مهر آن مشك است و در اين [نعمتها] مشتاقان بايد بر يكديگر پيشى گيرند (۲۶)
وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿۲۷﴾
و تركيبش از [چشمه] تسنيم است (۲۷)
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۸﴾
چشمه اى كه مقربان [خدا] از آن نوشند (۲۸)
مطففین
زنگار و حجب
كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿۱۴﴾
نه چنين است بلكه آنچه مرتكب مى شدند زنگار بر دلهايشان بسته است (۱۴)
كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ﴿۱۵﴾
زهى پندار كه آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند (۱۵)
استغفار پاک کننده زنگاره
حجب از زنگاره
شقاوت از کجا میاد؟
الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿۱۱﴾
آنان كه روز جزا را دروغ مى پندارند (۱۱)
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿۱۲﴾
و جز هر تجاوزپيشه گناهكارى آن را به دروغ نمى گيرد (۱۲)
إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾
[همان كه] چون آيات ما بر او خوانده شود گويد [اينها] افسانه هاى پيشينيان است (۱۳)
كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿۱۴﴾
نه چنين است بلكه آنچه مرتكب مى شدند زنگار بر دلهايشان بسته است (۱۴)
كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ﴿۱۵﴾
زهى پندار كه آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند (۱۵)
مطففین
اقبال و لطف و احسان بزرگ
کاری نکردیم که شایسته وجود باشیم، یا شایسته درک الله ، ببین چه لطف و احسانی دارن و ما چه اقبالی که خلق شدیم و وجود داریم.
اگر میخواهید بگین نعمت رو جواب پس میگیرن درسته اما فضلشون خیلی خیلی خیلی خیلی بیشتره
و اگر حق الناس نباشه خیلی چیزها فرق میکنه
مقام اسفل سافلین
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ ﴿۴﴾
[كه] براستى انسان را در نيكوترين اعتدال آفريديم (۴)
ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ ﴿۵﴾
سپس او را به پست ترين [مراتب] پستى بازگردانيديم (۵)
تین
دقت کنید،اشاره شده که بازگرداندیم، یعنی قبلا اونجا بود
دلیلشم اینه که خوب سعیی نکردیم، بدون تلاش جا اونجاست
اونجا بودیم
حدیث نعمت
وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿۱۱﴾
و از نعمت پروردگار خويش [با مردم] سخن گوى (۱۱)
ضحی
اتقی کیست؟
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿۱۷﴾
و پاكرفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد (۱۷)
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى ﴿۱۸﴾
همان كه مال خود را مى دهد [براى آنكه] پاك شود (۱۸)
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى ﴿۱۹﴾
و هيچ كس را به قصد پاداشيافتن نعمت نمى بخشد (۱۹)
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿۲۰﴾
جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد] (۲۰)
وَلَسَوْفَ يَرْضَى ﴿۲۱﴾
و قطعا بزودى خشنود خواهد شد (۲۱)
دنیا و آخرت و هدایت یکجاست
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى ﴿۱۲﴾
همانا هدايت بر ماست (۱۲)
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿۱۳﴾
و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست (۱۳)
لیل
آسانی پس از تقوی
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾
اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت (۵)
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿۶﴾
و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد (۶)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى ﴿۷﴾
بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت (۷)
سوره لیل
غیر از تقوی، تلاش پراکنده و سعی شتی
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى ﴿۱﴾
سوگند به شب چون پرده افكند (۱)
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿۲﴾
سوگند به روز چون جلوه گرى آغازد (۲)
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳﴾
و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد (۳)
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿۴﴾
كه همانا تلاش شما پراكنده است (۴)
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾
اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت (۵)
سوره لیل
سوره لیل
دعای طاعت
خدای بزرگ و قادر
خدای مهربان قدرتمند
اجازه نده طاعتت رو نکنیم
ممنونم از لطف و فضل و بزرگیت
وگرنه که من بندگیت رو شایسته بندگیت نمیکنم
دو برادر موت و نوم
امام جواد(ع) مى فرمايد: هُوَ النَّومُ الَّذى يَأْتيكُمْ كُلَّ لَيْلَة اِلاّ اَنَّهُ طَويلٌ مُدَّتُهُ، لا يَنْتَبِهُ مِنه اِلاّ يَوْمَ القِيامَةِ;[2] مرگ همان خوابى است كه هر شب به سراغ شما مى آيد، جز اين كه مدتش طولانى است و انسان از آن بيدار نمى شود تا روز قيامت.
بحارالأنوار، ج 6، ص 155.
اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَى عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿۴۲﴾
خدا روح مردم را هنگام مرگشان به تمامى باز مى ستاند و [نيز] روحى را كه در [موقع] خوابش نمرده است [قبض مى كند] پس آن [نفسى] را كه مرگ را بر او واجب كرده نگاه مى دارد و آن ديگر [نفسها] را تا هنگامى معين [به سوى زندگى دنيا] بازپس مى فرستد قطعا در اين [امر] براى مردمى كه مى انديشند نشانه هايى [از قدرت خدا]ست (۴۲)
سوره زمر
سوره زمر
ما هر روز که بیدار میشیم از ملاقات برادر مرگ برگشتیم.
ترک و تقرب
در مسیر تقرب
هر چی نزدیکتر میشه بنده
ترک های ریزتر بیشتر دیده نمیشن؟
عبورمون بده از عقبه هاتون، الله جان
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿۱۱﴾
و[لى] نخواست از گردنه [عاقبت نگرى] بالا رود (۱۱)
سوره بلد
سوره بلد
الله جان، ناصر جان؛ عبورمون بده از عقبه ها، یکی پشت هم، نه که سوال ها رو میدادین که جواب هاشون رو خودتون بدین
دستمون رو بگیرین که ما عاجزیم
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَّحَّم عَلی عَجزِنا وَ اَغِثنا بِحَقِّهِم
برسیم جایی که شاکرینت رو میاری و شاکر و شاکر و شاکر باشیم
بزرگی شماست
نور جان
هدف خلقت واقعا این هست
هدف خلقت واقعا بندگی هست
نه اینکه یک کلمه توی یک کتاب باشه
جهت حرکت مهم هست
از قرآن نیست که گفته میشه بندگی، هدف خلقت هست
از این سمت وقتی بنده میره، از بندگی داره میرم به سمتش
یهو چفت میشه قفل و کلید
وقتی بنده راضی و ایشون هم انشالله راضی
این خیلی فرق داره با اینکه از اون طرف، اجبارا بگیم هدف خلقت این هست
نه اینکه در سوره فجر الله محبوب گفتن:
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿۲۷﴾
اى نفس مطمئنه (۲۷)
ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً ﴿۲۸﴾
خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد (۲۸)
فَادْخُلِي فِي عِبَادِي ﴿۲۹﴾
و در ميان بندگان من درآى (۲۹)
وَادْخُلِي جَنَّتِي ﴿۳۰﴾
و در بهشت من داخل شو (۳۰)
وقتی میخوان وارد مقام راضیه مرضیه بشن، بعدش میگن بیا و به بنده های من بپیوند
این بهترین جایی هست که هست، تمام کلیدها و قفل ها به هم میخورن
مقام قشنگ و بلند بندگی، همون مقام راضیه مرضیه یا در همبستگی هستن
و من فکر میکنم همون که الله محبوب ، راضی باشن کافی باشه، بنده به رضایت خدا راضین چی بهتر از اون؟
سوال رو میدن که جواب رو بدن
الله محبوب
سوال رو وقتی میدن اینطور هست که
سوال رو میدن که خودشون جواب بدن
این رسم قشنگشونه
فقط تلاش کن تا به جوابی که براتون گذاشتن برسی
یعنی اصلا سوال رو میدن که جوابش رو خودشون بهت بدن، کاملا عمدی و قشنگ و پر از محبت
این سوالا خیلی قشنگن، خیلی
سوالی رو بهم دادن که ده سال بعد جوابشو بهم دادن
معنی واحد هر سوره قرآن
هر کدوم از سوره های قرآن
یک معنی واحد دارن
اگر خوب توجه کنید
و خدا بهتون معنی اش رو بدن
دیده میشه
خلاصی و رهایی قشنگ بندگی
وقتی الله محبوب جمیل ودود بنده ای رو شامل فضل و لطفشون قرار میدن
چه خوشی ای می بره اون بنده
آزاد میشه ، چه آزادی میشه
خالص میشه چه خالصی، خالص از خودش که چه آزادی ای هست
میان بنده رو از خودش رها میکنن
میگن خودت رو رها کن، بسپار خودت رو به من
اختیارت رو بده به من
حرف من رو گوش کن، همه چی رو رها کن حرف من رو گوش کن
تسلیمم شو
من بقیه رو به عهده میگیرم
عقلش میشن، چشمش میشن، گوشش میشن، دهانش میشن و …
وقتی بنده خشمگین میشن، میگن خشمت رو به خاطر من بخور، بندگیمو کن
وقتی شهوت دارن، میگن شهوت رو کنترل کن، به خاطر من، بندگیمو کن
قبل هر کار ، بنده میان ببینن الله چی میخوان، اون کار رو میکنن
با توجه به حضور قشنگ الله
بندگی میکنن
بعد که آزادش کردن از غیر خودش
بعد بنده می بینه آزاده، خدا هم بندگیش بندگی نیست، آزادی هست از عم؛ تشویش، ترس ها، و یک عالمه اسیر کننده دیگه مثل هوس و خشم و هوس و تنبلی و … این چه بندگی ای هست که آزادترین آزادی و بزرگترین بزرگی است. گویی که گدای معلولی رو امیر و سالم کردی . کوری بینا و یتیمی پدر دار و حقیری عزت مند و اسیری آزاد شده. عزت ها برگشته .
آخه چه رهایی ای ، چه آزادی ای قشنگ تر از این
و وقتی بنده میره تو مسیر بندگی
برای نزدیک کردن بنده به خودشون ؛ نه به حرف که در عمل می سنجن
مرتب از بنده امتحان میگیرن تا ببینن چقد تو بندگی ، در عمل بنده ان
و هر چه بنده خالص تر نشون بده بندگیشو، بنده رو بیشتر میارن سمت خودشون
خدایا بندگیت رو از ما نگیر . نزار فراموش کنیم این لحظه های خیلی قشنگ رو . شکرت میکنیم این آزادی رو. ما که در حق قشنگی و کرامت نمیتونیم شاکر باشیم . خواب چیره میشه بر ما و فراموشی حاکم . صبح تا شب و شب تا صبح شکرت قشنگترین آزاد کننده ها. آزادمون که کردین دیگه اجازه ندین فرصت داشته باشیم که برگردیم به چاه های خودمون . فرصت بهمون ندین .
تنها دارایی جهان
بندگی خداست
وقتی الله عزیز و محبوب ، بنده رو می پسندن بهشون توفیق بندگی میدن، بنده اول عام و بنده دوم خاص هست، وقتی توفیق بندگی میدن، نور بهشون میدن و ولی شون میشن، و بنده رو بیرون میکشن از چاه، چاه خود . اونجاست که بنده میگه : خدایا ممنونم من رو از چاه خودم بیرون کشیدین الله جان .
شکار فقط یک مثال هست
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ أَيْدِيكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخَافُهُ بِالْغَيْبِ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿۹۴﴾
اى كسانى كه ايمان آورده ايد خدا شما را به چيزى از شكار كه در دسترس شما و نيزه هاى شما باشد خواهد آزمود تا معلوم دارد چه كسى در نهان از او مى ترسد پس هر كس بعد از آن تجاوز كند براى او عذابى دردناك خواهد بود (۹۴)
مائده
مائده
اختیار و تقدیر و سرنوشت مختارانه
قَالَ رَبِّ إِنِّي لَا أَمْلِكُ إِلَّا نَفْسِي وَأَخِي فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ ﴿۲۵﴾
[موسى] گفت پروردگارا من جز اختيار شخص خود و برادرم را ندارم پس ميان ما و ميان اين قوم نافرمان جدايى بينداز (۲۵)
قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ ﴿۲۶﴾
[خدا به موسى] فرمود [ورود به] آن [سرزمين] چهل سال بر ايشان حرام شد [كه] در بيابان سرگردان خواهند بود پس تو بر گروه نافرمانان اندوه مخور (۲۶)
سوره مائده
آیه اول داره به وضوح نشون میده که همه مختارند
آیه دوم داره نشون میده نتیحه انتخاب قوم موسی در آیه اول چطور باعث نتیحه ای میشه که چهل سال حرام شدنش هست.
سرنوشت ما منوط به انتخاب های ماست
چرا سه کار به خضر گفته شد؟
موسى(عليه السلام) مأمور مى شود كه براى فرا گرفتن علومى اخلاقى، نزد پيامبر و عالم بزرگ زمانش كه قرآن از او به عنوان «عَبدٌ مِنْ عِبادِنا آتَيْناهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَّدُنّا عِلْماً» ياد كرده است، برود.
او بار سفر را بست و به سوى جايگاه خضر با يكى از يارانش به راه افتاد؛ حوادث اثناء راه بماند، هنگامى كه به خضر رسيد، پيشنهاد خود را با آن معلّم بزرگ، مطرح كرد؛ او نگاهى به موسى(عليه السلام) افكند و گفت: «باور نمى كنم در برابر تعليمات من، صبر و شكيبايى داشته باشى!» ولى موسى(عليه السلام) قول شكيبايى داد.
سپس سه حادثه مهم يكى بعد از ديگرى اتّفاق افتاد؛ نخست سوار بر كشتى شدند و «خضر» اقدام به سوراخ كردن كشتى كرد كه بانگ اعتراض موسى بر خاست، و خطر غرق شدن كشتى و اهلش را به خضر گوشزد نمود؛ ولى هنگامى كه خضر به او گفت: «من مى دانستم تو، توان شكيبائى ندارى! موسى از اعتراض خود پشيمان گشت و سكوت اختيار كرد، چرا كه قرار گذاشته بود لب به اعتراض نگشايد تا خضر خودش توضيح دهد.
چيزى نگذشت در مسير خود به نوجوانى برخورد كردند «خضر» بى مقدّمه اقدام به قتل او كرد! منظره وحشتناك كشتن اين جوانِ ظاهراً بى گناه، موسى(عليه السلام) را سخت از كوره به در برد، و بار ديگر تعهّد خود را فراموش كرد و زبان به اعتراض گشود، اعتراض شديدتر و رساتر از اعتراض نخستين، كه چرا انسان بى گناه و پاكى را بى آن كه مرتكب قتلى شده باشد كشتى؟ به يقين اين كار بسيار زشتى است!
براى دومين بار، خضر پيمان خود را با موسى(عليه السلام) ياد آور شد و به او گفت اگر بار سوم تكرار كنى هميشه از تو جدا خواهم شد؛ موسى فهميد كه در اين مورد سرّ مهمّى نهفته است و سكوت اختيار كرد تا خضر خودش بموقع توضيح دهد.
چيزى نگذشت كه سومين حادثه رخ داد؛ آن دو وارد شهرى شدند، مردم شهر حتّى حاضر به پذيرايى مختصر از آنان نشدند، ولى خضر(عليه السلام) به كنار ديوارى كه در حال فرو ريختن بود رسيد، آستين بالا زد و از موسى نيز كمك خواست تا ديوار را مرمّت كند، و از فرو ريختن آن مانع شود؛ باز موسى(عليه السلام) پيمان خود را به فراموشى سپرد و به معلّم خويش اعتراض كرد كه آيا اين دلسوزى در برابر آن بى مهرى منطقى است؟ اينجا بود كه خضر اعلام جدايى از موسى(عليه السلام) نمود، چرا كه سه بار پيمان شكيبايى را كه با خضر داشت شكسته بود؛ ولى پيش از آن كه جدا شوند، اسرار كارهاى سه گانه خود را براى او برشمرد و پرده از آن برداشت.
در مورد كشتى گفت: پادشاهى ظالم و جبّار، كشتيهاى سالم را غصب مى كرد و من كشتى را معيوب ساختم تا مورد توجّه او قرار نگيرد؛ زيرا كشتى تعلّق به گروهى از مستضعفان داشت و وسيله ارتزاق آنها را تشكيل مى داد.
جوان مقتول فردى كافر و مرتد و اغواگر بود و مستحقّ اعدام، و بيم آن مى رفت كه پدر و مادرش را تحت فشار قرار دهد و از دين خدا بيرون برد.
و امّا آن ديوار متعلّق به دو نوجوان يتيم در آن شهر بود، و زير آن گنجى متعلّق به آنها نهفته بود؛ و چون پدرشان مرد صالحى بود، خدا مى خواست اين گنج را براى آنها حفظ كند؛ سپس به او فرمود كه من اين كارها را خود سرانه نكردم؛ همه به فرمان پروردگار بود!
چقدر این جمله حضرت خضر رو دوست دارم : مى خواست اين گنج را براى آنها حفظ كند. چه خوب بنده ای هستی خضر
این کارها به خضر(ع) گفته شد چون بندگی میکرد. و خوب بنده ای بودن
خداوند افتخار دادن و کارشون رو سپردن تا خضر براشون انجام بدن.
امکان تقرب
علی(ع)
مقرب شدن بنده به خدای سبحان، با خالص کردن نیت او شدنی است.
غرر الحکم، ح 4477
جایگاه ما پیش خدا
حضرت علی(ع)
هر کس می خواهد ارزش خود را در پیشگاه خدا بداند ، باید ببیند به هنگام گناه چقدر برای خدا ارزش قائل است.
منبع : بحارالانوار ج67 ص 18
سه بی صبری موسی(ع)
موسى(عليه السلام) مأمور مى شود كه براى فرا گرفتن علومى اخلاقى، نزد پيامبر و عالم بزرگ زمانش كه قرآن از او به عنوان «عَبدٌ مِنْ عِبادِنا آتَيْناهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَّدُنّا عِلْماً» ياد كرده است، برود.
او بار سفر را بست و به سوى جايگاه خضر با يكى از يارانش به راه افتاد؛ حوادث اثناء راه بماند، هنگامى كه به خضر رسيد، پيشنهاد خود را با آن معلّم بزرگ، مطرح كرد؛ او نگاهى به موسى(عليه السلام) افكند و گفت: «باور نمى كنم در برابر تعليمات من، صبر و شكيبايى داشته باشى!» ولى موسى(عليه السلام) قول شكيبايى داد.
سپس سه حادثه مهم يكى بعد از ديگرى اتّفاق افتاد؛ نخست سوار بر كشتى شدند و «خضر» اقدام به سوراخ كردن كشتى كرد كه بانگ اعتراض موسى بر خاست، و خطر غرق شدن كشتى و اهلش را به خضر گوشزد نمود؛ ولى هنگامى كه خضر به او گفت: «من مى دانستم تو، توان شكيبائى ندارى! موسى از اعتراض خود پشيمان گشت و سكوت اختيار كرد، چرا كه قرار گذاشته بود لب به اعتراض نگشايد تا خضر خودش توضيح دهد.
چيزى نگذشت در مسير خود به نوجوانى برخورد كردند «خضر» بى مقدّمه اقدام به قتل او كرد! منظره وحشتناك كشتن اين جوانِ ظاهراً بى گناه، موسى(عليه السلام) را سخت از كوره به در برد، و بار ديگر تعهّد خود را فراموش كرد و زبان به اعتراض گشود، اعتراض شديدتر و رساتر از اعتراض نخستين، كه چرا انسان بى گناه و پاكى را بى آن كه مرتكب قتلى شده باشد كشتى؟ به يقين اين كار بسيار زشتى است!
براى دومين بار، خضر پيمان خود را با موسى(عليه السلام) ياد آور شد و به او گفت اگر بار سوم تكرار كنى هميشه از تو جدا خواهم شد؛ موسى فهميد كه در اين مورد سرّ مهمّى نهفته است و سكوت اختيار كرد تا خضر خودش بموقع توضيح دهد.
چيزى نگذشت كه سومين حادثه رخ داد؛ آن دو وارد شهرى شدند، مردم شهر حتّى حاضر به پذيرايى مختصر از آنان نشدند، ولى خضر(عليه السلام) به كنار ديوارى كه در حال فرو ريختن بود رسيد، آستين بالا زد و از موسى نيز كمك خواست تا ديوار را مرمّت كند، و از فرو ريختن آن مانع شود؛ باز موسى(عليه السلام) پيمان خود را به فراموشى سپرد و به معلّم خويش اعتراض كرد كه آيا اين دلسوزى در برابر آن بى مهرى منطقى است؟ اينجا بود كه خضر اعلام جدايى از موسى(عليه السلام) نمود، چرا كه سه بار پيمان شكيبايى را كه با خضر داشت شكسته بود؛ ولى پيش از آن كه جدا شوند، اسرار كارهاى سه گانه خود را براى او برشمرد و پرده از آن برداشت.
در مورد كشتى گفت: پادشاهى ظالم و جبّار، كشتيهاى سالم را غصب مى كرد و من كشتى را معيوب ساختم تا مورد توجّه او قرار نگيرد؛ زيرا كشتى تعلّق به گروهى از مستضعفان داشت و وسيله ارتزاق آنها را تشكيل مى داد.
جوان مقتول فردى كافر و مرتد و اغواگر بود و مستحقّ اعدام، و بيم آن مى رفت كه پدر و مادرش را تحت فشار قرار دهد و از دين خدا بيرون برد.
و امّا آن ديوار متعلّق به دو نوجوان يتيم در آن شهر بود، و زير آن گنجى متعلّق به آنها نهفته بود؛ و چون پدرشان مرد صالحى بود، خدا مى خواست اين گنج را براى آنها حفظ كند؛ سپس به او فرمود كه من اين كارها را خود سرانه نكردم؛ همه به فرمان پروردگار بود!
چقدر این جمله حضرت خضر رو دوست دارم : مى خواست اين گنج را براى آنها حفظ كند. چه خوب بنده ای هستی خضر
دوست داشتن موسی(ص)
خیلی دوس دارم بدونم چرا خدا حضرت موسی(ع) رو دوست داشتن
آحه ایشون یه پیامبر هستن شبیه ما آدمهای عادی
گاهی خشم سر اون مشت زدن ، گاهی نادونی وقتی با خضر بودن، و ….
چی ایشون رو دوس داشتن که پاشون موندن
حضرت علی و حسرت درک نکردنش
حضرت علی
اون گنجی هستن
که هر چی از حرفاش و کارهاش نشنوی
از دستت رفته
همون گنج حضرت خضر توی غار هستن تکه های نور وجودشون که به ما رسیده
قشنگی سوره واقعه
سوره واقعه انقدر قشنگه
آدم دوس داره تموم نشه
روح رو برگردون
فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿۸۳﴾
پس چرا آنگاه كه [جان شما] به گلو مى رسد (۸۳)
وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ ﴿۸۴﴾
و در آن هنگام خود نظاره گريد (۸۴)
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَكِنْ لَا تُبْصِرُونَ ﴿۸۵﴾
و ما به آن [محتضر] از شما نزديكتريم ولى نمى بينيد (۸۵)
فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ ﴿۸۶﴾
پس چرا اگر شما بىجزا مى مانيد [و حساب و كتابى در كار نيست] (۸۶)
تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۸۷﴾
اگر راست مى گوييد [روح] را برنمى گردانيد (۸۷)
واقعه
وقتی مرگ فقط یکی از ابزارهاست
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿۶۰﴾
ماييم كه ميان شما مرگ را مقدر كرده ايم و بر ما سبقت نتوانيد جست (۶۰)
سوره واقعه
سوره واقعه
همنشین عبادت
آیا عبادت، بدون خوش اخلاقی ، مخصوصا خوش اخلاقی با پدر و مادر و حس حضور خدا در هر لحظه، عبادت درستی هست؟ به حقیقتش رسیده؟
چرا نماز صبح اول وقت انقدر مهمه؟
که برای خدا بلند بشی
یادت بیاد روزتو داری با او شروع میکنی
هیچ و پوچ
غیر توحید هیچ چیزی نیست و غیر تعبد خالصانه هیچ چیزی وجود نداره و نمیمونه ، بقیه همه محو میشن، قیل و قالن
چرا ایاک نعبد؟
مگه به جز خدا هم کسی موثره یا کاری میتونه بکنه یا تواناییش رو داره یا یاوری به جز او توانایی یاری داره که بخواهیم حسابش کنیم؟
نحوه گذر از لغو
وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا ﴿۷۲﴾
و كسانى اند كه گواهى دروغ نمى دهند و چون بر لغو بگذرند با بزرگوارى مى گذرند (۷۲)
سوره فرقان
سوره فرقان
میزان انفاق
وَالَّذِينَ إِذَا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَكَانَ بَيْنَ ذَلِكَ قَوَامًا ﴿۶۷﴾
و كسانى اند كه چون انفاق كنند نه ولخرجى مى كنند و نه تنگ مى گيرند و ميان اين دو [روش] حد وسط را برمى گزينند (۶۷)
سوره فرقان
سوره فرقان
برخورد با جاهل
وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا ﴿۶۳﴾
و بندگان خداى رحمان كسانى اند كه روى زمين به نرمى گام برمى دارند و چون نادانان ايشان را طرف خطاب قرار دهند به ملايمت پاسخ مى دهند (۶۳)
سوره فرقان
سوره فرقان
خدای نفس
أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنْتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا ﴿۴۳﴾
آيا آن كس كه هواى [نفس] خود را معبود خويش گرفته است ديدى آيا [مى توانى] ضامن او باشى (۴۳)
سوره فرقان
سوره فرقان
فتنه صبر
وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَيَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَيَمْشُونَ فِي الْأَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرًا ﴿۲۰﴾
و پيش از تو پيامبران [خود] را نفرستاديم جز اينكه آنان [نيز] غذا مى خوردند و در بازارها راه مى رفتند و برخى از شما را براى برخى ديگر [وسيله] آزمايش قرار داديم آيا شكيبايى مى كنيد و پروردگار تو همواره بيناست (۲۰)
سوره فرقان
نسیان ذکر ناشی از تمتع
قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنْبَغِي لَنَا أَنْ نَتَّخِذَ مِنْ دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَكِنْ مَتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿۱۸﴾
مى گويند منزهى تو ما را نسزد كه جز تو دوستى براى خود بگيريم ولى تو آنان و پدرانشان را برخوردار كردى تا [آنجا كه] ياد [تو] را فراموش كردند و گروهى هلاكشده بودند (۱۸)
سوره فرقان
سوره فرقان
وعده محقق
لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ خَالِدِينَ كَانَ عَلَى رَبِّكَ وَعْدًا مَسْئُولًا ﴿۱۶﴾
جاودانه هر چه بخواهند در آنجا دارند پروردگار تو مسؤول [تحقق] اين وعده است (۱۶)
سوره فرقان
سوره فرقان
آتشی که زنده است
إِذَا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا ﴿۱۲﴾
چون [دوزخ] از فاصله اى دور آنان را ببيند خشم و خروشى از آن مى شنوند (۱۲)
سوره فرقان
سوره فرقان
چه کسانی میتوانند خدا را توصیف کنند؟
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿۱۵۹﴾
خدا منزه است از آنچه در وصف مى آورند (۱۵۹)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿۱۶۰﴾
به استثناى بندگان پاكدل خدا (۱۶۰)
سوره صافات
رمز یونس
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ ﴿۱۴۲﴾
[او را به دريا افكندند] و عنبرماهى او را بلعيد در حالى كه او نكوهشگر خويش بود (۱۴۲)
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ ﴿۱۴۳﴾
و اگر او از زمره تسبيحكنندگان نبود (۱۴۳)
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿۱۴۴﴾
قطعا تا روزى كه برانگيخته مى شوند در شكم آن [ماهى] مى ماند (۱۴۴)
سوره صافات
عامل نجات یونس (ص) تسبیح گو بودنش بوده ، یونس نمونه بنده ای هست که به خودش ظلم کرده
اسلام آوردن حضرت ابراهیم و پسرش
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ ﴿۱۰۳﴾
پس وقتى هر دو تن دردادند [و همديگر را بدرود گفتند] و [پسر] را به پيشانى بر خاك افكند (۱۰۳)
سوره صافات
سوره صافات
ادب ابراهیم خلیل الله
هنگامی که جبرئیل (ع) ( در حالی که ابراهیم(ع) در میان آتش بود ) گفت : چه نیاز داری ؟ ابراهیم (ع) فرمود : چیزی به پروردگارم پیشنهاد نمی کنم ، او خودش برای من کافی است ، و بهترین وکیل است. بحارالانوار جلد ۴۶ صفحه ۶۷
نعم المجیب و ناجی من کرب العظیم
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ ﴿۷۵﴾
و نوح ما را ندا داد و چه نيك اجابت كننده بوديم (۷۵)
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ ﴿۷۶﴾
و او و كسانش را از اندوه بزرگ رهانيديم (۷۶)
سوره صافات
عمل عاملون
لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ ﴿۶۱﴾
براى چنين [پاداشى] بايد كوشندگان بكوشند (۶۱)
سوره صافات
گذشته
جوری نسبت به تغییر گذشته ناتوانیم
که انگار از قبل روی یه چیز محفوظ و غیر قابل تغییر نوشته شده
کنیز و گل و امام حسن و ادب
کنیزی شاخه گلی برای امام حسن (ع) آورد ، امام بزرگوار فرمود : تو در راه خدا آزاد شدی ، گفته شد چرا در مقابل یک شاخه گل او را آزاد کردی ؟ فرمود : خداوند ما را تربیت و ادب آموخته است که فرمود : هنگامی که به شما هدیه ای داده شد شما بهتر از آن را هدیه بدهید و هدیه بهتر از آزادی او بود. بحارالانوار جلد ۸۴ صفحه ۲۷۳
ادب
امام صادق عليه السلام: اِنْ اُجِّلْتَ فى عُمُرِكَ يَومَيْنِ فَاجْعَلْ اَحَدَهُما لاَِدَبِكَ لِتَسْتَعينَ بِهِ عَلىيَومِ مَوتِكَ. فَقيلَ لَهُ : وَ ما تِلْكَ الاِْسْتِعانَةُ؟ قالَ : تُحْسِنُ تَدبيرَ ما تُخَلِّفُ وَ تُحْكِمُهُ؛
اگر در عُمرت دو روز مهلت داده شدى ، يك روز آن را براى ادب خود قرار ده تا از آنبراى روز مُردنت كمك بگيرى. به امام گفته شد : اين كمك گرفتن چگونه است؟ فرمودند :به اين كه آنچه را از خود برجا مى گذارى ، خوب برنامه ريزى كنى و محكم كارى نمايى. [كافى، ج 8 ، ص 150، ح 132]
نمیگن نمازت رو بخون یا وصیت بکن یا چه میدونم هزار تا کار دیگه بکن . میگن ادب
رسول خدا (ص)می فرمایند: ادبنی ربی اربعین سنه ثم قال: انک لعلی خلق عظیم. (خداوند مرا چهل سال تادیب کرد، آنگاه فرمود تو دارای اخلاق عظیم هستی؛ میزان الحکمه،ج ۱ ص ۷۸).
خود حضرت محمد 40 سال توسط خداوند تادیب شدند و بعد خدا بهشون گفتند اخلاقت عظیمه
رسول خدا (ص)إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الْأَخْلَاقِ.
به راستی که من برای به کمال رساندن مکارم اخلاق مبعوث شده ام.
تربیت و ادب ظاهرا خیلی مهم هست ، در این حد که یا هدف خلقت هست به نظرم یا گام اول برای رسیدن به هدف خلقت
یکی از تلخ ترین خطاب های خدا
قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿۱۰۸﴾
مى فرمايد [برويد] در آن گم شويد و با من سخن مگوييد (۱۰۸)
سوره مومنون
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿۱۰۳﴾
و كسانى كه كفه ميزان [اعمال]شان سبك باشد آنان به خويشتن زيان زده [و] هميشه در جهنم مى مانند (۱۰۳)
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿۱۰۴﴾
آتش چهره آنها را مى سوزاند و آنان در آنجا ترشرويند (۱۰۴)
أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿۱۰۵﴾
آيا آيات من بر شما خوانده نمى شد و [همواره] آن را مورد تكذيب قرار نمى داديد (۱۰۵)
قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿۱۰۶﴾
مى گويند پروردگارا شقاوت ما بر ما چيره شد و ما مردمى گمراه بوديم (۱۰۶)
رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿۱۰۷﴾
پروردگارا ما را از اينجا بيرون بر پس اگر باز هم [به بدى] برگشتيم در آن صورت ستمگر خواهيم بود (۱۰۷)
قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿۱۰۸﴾
مى فرمايد [برويد] در آن گم شويد و با من سخن مگوييد (۱۰۸)
إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿۱۰۹﴾
در حقيقت دسته اى از بندگان من بودند كه مى گفتند پروردگارا ايمان آورديم بر ما ببخشاى و به ما رحم كن [كه] تو بهترين مهربانى (۱۰۹)
فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّى أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿۱۱۰﴾
و شما آنان [=مؤمنان] را به ريشخند گرفتيد تا [با اين كار] ياد مرا از خاطرتان بردند و شما بر آنان مى خنديديد (۱۱۰)
برزخ پس از مرگ و قبل از قیامت
لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿۱۰۰﴾
شايد من در آنچه وانهاده ام كار نيكى انجام دهم نه چنين است اين سخنى است كه او گوينده آن است و پشاپيش آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته خواهند شد (۱۰۰)
سوره مومنون
دفع به احسن
رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿۹۴﴾
پروردگارا پس مرا در ميان قوم ستمكار قرار مده (۹۴)
وَإِنَّا عَلَى أَنْ نُرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ ﴿۹۵﴾
و به راستى كه ما تواناييم كه آنچه را به آنان وعده داده ايم بر تو بنمايانيم (۹۵)
ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ ﴿۹۶﴾
بدى را به شيوه اى نيكو دفع كن ما به آنچه وصف مى كنند داناتريم (۹۶)
سوره مومنون
عقل
امام صادق علیه السلام می فرماید:
۱- «العقل ما عبد به الرحمان و اکتسب به الجنان»؛ عقل مایه ی عبادت خدا و دستیابی به بهشت است.
۲- «ان الثواب علی قدرالعقل»؛ پاداش عمل هر کسی به اندازه ی عقل اوست.
۳- «أکمل الناس عقلا أحسنهم خلقا»؛ هنگامی مردم به کمال عقل می رسند که اخلاقشان نیکوتر باشد.
۴- «دعامه الانسان العقل»؛ اساس ارزش و شخصیت انسان عقل اوست.
۵- «العقل دلیل المؤمن» [۱] ؛ عقل راهنما و دلیل مؤمن است.
۶- «کمال العقل فی ثلاث: التواضع لله، و حسن الیقین، و الصمت الا من خیر» [۲] ؛ کمال عقل به سه چیز است: تواضع و فروتنی برای
خدا، حسن یقین، خاموشی جز از سخن نیک.
۷- «الجهل فی ثلاث: الکبر، و شده المراء، و الجهل بالله» [۳] ؛ نشانه ی جهالت و نادانی سه چیز است: تکبر، جدال و کشمکش شدید، نشناختن خداوند.
۸- «أفضل طبایع العقل العباده، و أوثق الحدیث له العلم، و أجزل حظوظه الحکمه»؛ [۴] بهترین آثار عقل عبادت است، و بهترین سخن عاقل علم و دانش است، و بیشترین بهره ی او حکمت است.
۹- «کثرهالنظر فی العلم یفتح العقل» [۵] دقت و مطالعه ی فراوان در علوم، عقل را رشد می دهد.
۱۰- «العلم جنه، و الصدق عز و الجهل ذل، و الفهم مجد، و الجود نجح، و حسن الخلق مجلبه للموده، و العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس، و الحزم مساءه الظن» [۶] ؛ علم سپر نجات از بلاست، و صدق و راستی سبب عزت، و جهل و نادانی سبب ذلت و خواری و فهم سبب آقایی و سروری، و بخشش سبب نجات، و حسن خلق سبب محبت و دوستی است، و کسی که آگاه به حوادث و احوال زمان خویش باشد، گرفتار اشتباه نمی شود، و دقت نظر و کاوش فراوان سبب سوء ظن مردم خواهد شد.
اوصاف مومنان
الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ ﴿۲﴾
همانان كه در نمازشان فروتنند (۲)
وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ ﴿۳﴾
و آنان كه از بيهوده رويگردانند (۳)
وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ ﴿۴﴾
و آنان كه زكات مى پردازند (۴)
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿۵﴾
و كسانى كه پاكدامنند (۵)
إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿۶﴾
مگر در مورد همسرانشان يا كنيزانى كه به دست آورده اند كه در اين صورت بر آنان نكوهشى نيست (۶)
فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿۷﴾
پس هر كه فراتر از اين جويد آنان از حد درگذرندگانند (۷)
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿۸﴾
و آنان كه امانتها و پيمان خود را رعايت مى كنند (۸)
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿۹﴾
و آنان كه بر نمازهايشان مواظبت مى نمايند (۹)
سوره مومنون
تربیت
خدا ازمون میخواد که فقط بندگی اش رو بکنیم
بندگی تحت لا اله الا الله و توحیدی
جوری که فقط خدا
و خودش بقیه رو به عهده میگیره
بعد میگه خودم تربیتت میکنم و مربی ات میشم تا رشد کنی
و اخلاقت رو درست میکنم
اینطور نیست آیا؟
آیا زندگی فرصت رشد و تربیت نیست؟
خشی الرحمن
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ ﴿۳۱﴾
و بهشت را براى پرهيزگاران نزديك گردانند بىآنكه دور باشد (۳۱)
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ ﴿۳۲﴾
[و به آنان گويند] اين همان است كه وعده يافته ايد [و] براى هر توبه كار نگهبان [حدود خدا] خواهد بود (۳۲)
مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ ﴿۳۳﴾
آنكه در نهان از خداى بخشنده بترسد و با دلى توبه كار [باز] آيد (۳۳)
سوره ق
دقت کنید، وقتی میگه پروا کند سریعا پشتش میگه مهربان، میگه خشی کنه از مهربان
عبد خدا در جهنم
قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَلَكِنْ كَانَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ ﴿۲۷﴾
[شيطان] همدمش مى گويد پروردگار ما من او را به عصيان وانداشتم ليكن [خودش] در گمراهى دور و درازى بود (۲۷)
قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ ﴿۲۸﴾
[خدا] مى فرمايد در پيشگاه من با همديگر مستيزيد [كه] از پيش به شما هشدار داده بودم (۲۸)
مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ ﴿۲۹﴾
پيش من حكم دگرگون نمى شود و من [نسبت] به بندگانم بيدادگر نيستم (۲۹)
سوره ق
دو تا موضوع برام جالبه
اول اینکه خدا به شیطان و فردی که در جهنمه میگه عبد
میگه به بنده هام ظلم نمیکنم، یعنی حتی شیطان هم به معنای عامش عبد خداست
دوم این رام شدن شیطون هست که تکبرش رفته و افتاده به بهونه آوردن و ببخش ببخش من نبودم
معتد
وَقَالَ قَرِينُهُ هَذَا مَا لَدَيَّ عَتِيدٌ ﴿۲۳﴾
و [فرشته] همنشين او مى گويد اين است آنچه پيش من آماده است [و ثبت كرده ام] (۲۳)
أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ ﴿۲۴﴾
[به آن دو فرشته خطاب مى شود] هر كافر سرسختى را در جهنم فروافكنيد (۲۴)
مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ ﴿۲۵﴾
[هر] بازدارنده از خيرى [هر] متجاوز شكاكى (۲۵)
الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ ﴿۲۶﴾
كه با خداوند خدايى ديگر قرار داد [اى دو فرشته] او را در عذاب شديد فرو افكنيد (۲۶)
سوره ق
تمام نور
تمام نور رو خود خدا
فقط خود خدا میده
هدایت و علم و الهام و …
همه رو فقط خودشون میدن
خود خداست که خودش رو به هر کسی بخواد می شناسونه
ما فکر میکنیم وجود داریم و با این من، باعث میشیم نشناسیم
ما اصلا نیستیم و فکر میکنیم هستیم . این بودنی که در غیر طاعت و تسلیمه ، بودن نیست . محوه
عرفان کامل، فنا در ذات خداست، خود خداست که خودش رو میشناسه
باید فنا بشیم تا به عرفان برسیم
اگر خود خدا نیست که خودش رو می شناسه پس (( من عرف نفسه فقد عرف ربه )) برای چی هست؟
چه اتفاقی میفته؟
که آقای قاضی شاگردانی داشته
یکی میشه هاشم حداد و آقای بهجت و علامه طباطبایی
یکی میشه یکی دیگه
تابش که ثابته، تابیده شده متغیره
جنس رو باید خالص کرد
خالص از غیر
دعای هدایت
خداوند بزرگ قابل التوبه و غافر الذنب
آموزنده اول
صاحب بهترین اسم ها
تو که می دانی بنده نادون و ضعیفت دارای هیچ چیز نیست
و گم شده ای هست بین نادونی هاش و هوس هاش و اسیر نفسش و خودش
نه مفازه ای داره که نجاتش بدی
نه عملی که شایسته و خالص تو باشه
خودت دستم رو بگیر، نجاتم بده
نجات من کار تو هست نه کار خودم
خالصم کن برای خودت
تمامت رو میخوام . تمامت رو . تمام دوستی ات رو . برسونم به خودت . خالصم کن برای خودت . محرومم نکن از خودت حتی به اندازه کوچکترین چیزی . تمامت رو میخوام .
نه کار منه . کار خودته . بگیرم برسونم به تمامت
ممنونم ازت
من در حد تو نیستم . میدونم . هیچ طوره نیستم . ولی امیدم بهت خیلی زیاده.
و ممنونم ازت که سخن گفتن رو بهم یاد دادی . و دعا کردن رو . ممنونم ازت
سیره خدا در اتفاق قوم تبع
از امام رضا (علیه السلام) پرسیدند: چرا تبّعِ پادشاه، تبّع نامیده شده است؟ حضرت فرمود:
«زیرا او جوانى بود نویسنده و براى پادشاه قبل از خود نویسندگى مىکرد و نوشتن را با جمله “باسم اللَّه الّذی خلق صیحا و ریحا” (به نام خداوندى که باد و فریاد را آفرید) آغاز مىکرد. پادشاه به او گفت: بنویس “به نام پادشاه رعد” (یعنی نام خودش) او گفت: خیر، نوشتن را فقط با نام معبود خودم آغاز مىکنم، سپس خواسته تو را در نظر مىگیرم، لذا خداوند این ویژگى او را شکر نمود و پادشاهى آن پادشاه را به او اعطاء کرد و مردم در این مورد تابع او شدند و لذا تبّع نامیده شد.»
شیخ صدوق، محمد بن على؛ عیون اخبارالرضا علیه السلام، ترجمه حمید رضا مستفید وعلى اکبرغفارى، تهران، صدوق،1372 ش، اول،ج1، ص509
دقت کنید به رفتار خداوند تعالی، وفا و توحید به خدای خودش رو دوست داشته ، بعد اینکه شکر کرده رو دقت کنید.
این نماز سودمنده؟
آیا نمازی که
همراهش
گناهان انجام بشه
و خوش اخلاقی پیش نیاد
سودمنده؟
تهذیب نفس ساده
مطلب از اینجا
منظور از نفس:نفس آدمى داراى شؤون و مراتبى است؛1- نفس اماره،2-نفس لوامه،3-نفس مطمئنه.البته اینگونه نیست که انسان دارای سه نفس باشد و یا اینکه نفس انسان دارای سه بخش باشد و یا حتی اینکه نفس انسان دارای سه قوه مطمئنه، لوامه و اماره باشد، بلکه این عناوین مربوط به مراتب نفس انسان هستند. یعنی انسان یک نفس بیشتر ندارد و این نفس انسان گاهی اماره است، وآن پایین ترین مرتبه آن و مرحله اى است که انسان از درون میل به کج روى و افراط و تفریط در امور زندگى و گرایش به بدى و شرور دارد و از خیر و حالت تعادل در انتخاب و گرایش منحرف مى شود.
گاهی همان نفس، – که مربوط به نفوسِ در حال کمال و خودساخته است – نفس لوامه مى باشد. نفس آدمى در این مرحله، بیشتر میل به خیر و نیکى و اعتدال دارد و چنانچه انسان احیانا دچار انحراف، بدى و افراط و تفریط شود، از درون او را ملامت و سرزنش مى کند تا دوباره او را به طرف اعتدال و خیر وادار نماید.
و گاهی به درجه ای می رسد که به آن نفس مطمئنه می گویند، انسان با رسیدن به نفس مطمئنه، کمال و سعادت و آرامش حقیقى زندگى خود را پیدا مى کند و صاحب نفس راضیه و مرضیه مى شود؛ یعنى، هم او از خدا راضى مى گردد و هم حق تعالى از او رضایت دارد.
شهید مطهری می فرمایند: « این جور نیست که انسان چند (خود) جدا داشته باشد، یک کار را نفس امّاره مى کند، یک کار دیگر را نفس لوّامه و یک کار دیگر را نفس مطمئنّه. نه، نفس انسان گاهى در یک حدّ پایین است؛ در آن حدّ پایین که کار مى کند، آنجا که تحت فرمان عقل نیست، اسمش مى شود «نفس امّاره». همین نفس در یک درجه بالاتر چشمهایش را باز مى کند و هشیارتر مى گردد، مى شود «نفس لوّامه» که خودش، خودش را ملامت مى کند. اگر دو تا بود که دیگر ملامت (خود) معنى نداشت. خودش کار بدى کرده، بعد خودش خودش را محاکمه مى کند ، در آن واحد خودش مى شود قاضى، خودش مى شود مدّعى، خودش مى شود مدّعى علیه، و علیه خودش حکم صادر مى کند.» ( مجموعه آثاراستادشهیدمطهرى ج 3 ص 595 و 596 )
با توجه به مطالب گذشته، روشن مى شود که وقتى در کتاب هاى اخلاقى سخن از مبارزه با نفس مطرح مى شود، مراد مبارزه با حالت نقص و ضعف نفس در مقابل غرایز و افراط و تفریط در شهوات است (نه با خود نفس و کمالات آن). اما اصطلاحی که بین عموم مردم رایج است، نفس به معنای، نفس اماره است و غیر از اصطلاحی است که در کتابهای علمی متداول است.و آن را دارای سه مرتبه قرار می دهند.
تهذیب نفس :
تهذیب نفس عبارت است از؛ آراستن نفس به نیکى ها و پیراستن آن از بدى ها و آلودگى ها.
قرآن مجید هدف پیامبران را تزکیه و پرورش نفوس ذکر کرده است.
برای تزکیه نفس ودوری از گناه، کارهای زیرلازم است :
1. تفکر و اندیشه :
یکی از موانع مهم تهذیب نفس و یکی از علل انجام گناه غفلت و بی‌خبری است . امام خمینی می‌گوید: اوّل شرط مجاهده با نفس و حرکت به جانب حق تعالی، تفکر است .
اگر ما در شبانه روز سرگرم زندگی دنیا باشیم ، و یاد خدا و مرگ را فراموش کنیم . و اگر ساعتی در کارهای خود و عواقب آن اندیشه نداشته باشیم ، به احتمال زیاد گرفتار گناه و معصیت می‌شویم .
و اگر به دستورات الهی توجه داشته باشیم،شرایط سخت پس از مرگ و عالم برزخ و حساب و کتاب قیامت را همواره در نظر داشته باشیم . مسلماً خود را آلوده به گناه و معصیت نخواهیم کرد . ونفس ما شروع به رشد و بالندگی خواهد کرد.
حضرت علی علیه السلام فرمود: هر کس که قلبش را با تداوم فکر، آباد سازد افعالش در باطن و ظاهر خوب خواهد شد.(غررالحکم ، ص 690)
2. ترس از خداوند:
برترین افسار و لگامی که نفس بدان پیش رانده میشود ، ترس از خداوند عزوجل است :
« وَ أمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَ نَهیَ النَّفْسَ عَنِ الْهَوَی* فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأَوَی — و اما آن کسی که از جاه و مقام پروردگار خود ترسیده باشد، و نفس را از هوی و هوس باز داشته باشد، قطعا بهشت جایگاه (او) است».(نازعات:40)
ابزارها و وسایل فراهم سازی ترس از خداوند بسیارند ، که در رأس آنها بسیار به یاد مرگ بودن است .
3. توجه به کرامت ذات و تقویت ارزش‌های انسانی :
اگر انسان توجه کند که ، موجود گرانبهایی است . و از علم و کمال و جمال الهی برخوردار است . و مقامی بس بلند و رفیع دارد. اخلاق رذیله و ارتکاب گناه را دون شأن خویش می‌داند . و طبعاً از آنها بیزار خواهد بود. ودر این راه پایدار خواهد بود .
وقتی فهمید روح انسان ، موجودیت حقیقی انسان الهی است . و از عالم بالا آمده ، شهوت‌ها و خواسته‌های حیوانی در نظرش بی‌ارزش و تمایل به فضایل اخلاقی در وجودش احیاء خواهد شد .
علی ـ علیه السّلام ـ فرمودند : هر کس که نفس خودش را گرامی بدارد ، شهوت‌ها برایش کوچک و بی‌ارزش خواهد بود . (نهج البلاغه ،قصار، ص 449)
4. ترک معاشرت با بدان :
انسان موجودی است ، اثر پذیر و مقلد . بسیاری از صفات و آداب و رفتارش را از انسان های دیگری که با آنها در ارتباط است ، فرا می‌گیرد. مخصوصاً دوستان نزدیک تأثیر شگرفی بر نفس و رفتار انسان می‌گذارند . بنابراین تا جای که امکان دارد با افرادی که نفسهای خود را آلوده کرده اند ، کمتر معاشرت کند .
حضرت علی علیه السلام فرمود: « از دوستی با افراد فاسق جداً اجتناب کنید زیرا شرّ به شرّ ملحق خواهد شد» (غرر الحکم ،ص 147)
حضرت علی ـ علیه السّلام ـ فرمودند : «از همنشینی با دوست بد جداً اجتناب کن که همنشینِ خود را به هلاکت می‌رساند، و به آبرویش لطمه می‌زند». (غررالحکم ،ص 142)
5. مشارطه :
در اوّل روز انسان با خود شرط کند که امروز بر خلاف امر الهی رفتار نکند.
6. مراقبه:
انسان در طول روز مراقب اعمال خود باشد. این مرحله از مهمترین عوامل رشد وتربیت نفس و دوری از گناه به شمار می‌رود. قرآن مجید بر این نکته تأکید دارد که خداوند بر احوال و اعمال شما نظارت دارد:«إنّ اللّه کان علیکم رقیباً — خداوند بر شما مراقبت دارد.» (نساء:1)
کسی که از آیه فوق درس گرفته باشد ، همواره خدا را ناظر بر کارهای خود می‌داند و از غفلت و گناه اجتناب می‌وزرد. واین امر سبب رشد وبالندگی نفس می گردد. ودر این مسیر صبر خواهد ورزید .
7. محاسبه:
برای تزکیه نفس لازم است ، از اعمال روزانه حساب رسی به عمل آید. امام علی ـ علیه السّلام ـ می فرماید:«هر کس نفس خود را به حساب بکشد ، بر عیوبش واقف می‌گردد و به گناهانش پی می‌برد، پس از گناهانش توبه می‌کند و عیوبش را اصلاح می‌نماید ». (مستدرک الوسائل ،ج 12 ص ، 154)
واگر این محاسبه و اعمالی که را که انجام داده است ، را در جای ثبت کند. وهر شب به آن رسیدگی کند ، خواهد فهمید بعد از چند روزی که چه گناهی را بیشتر مرتکب شده است .
و نقطه قوت و ضعف نفس خویش را بهتر می داند . و برای رفع آن موفق تر می تواند عمل کند . واین نکته در رشد نفس بسیار موثر است. و یک خود آگاهی روشنی فرد نسبت به خود پیدا می کند .
8. مؤاخذه و مجازات :
پس از محاسبه لازم است نفس به خاطر عمل زشتی که انجام داده ، تنبیه و مجازات شود تا ، از تکرار آن جلوگیری گردد.
در آغاز، نفس خودمان را مورد خطاب و تهدید قرار دهیم که : من تصمیم گرفته‌ام ، که فلان گناه را ترک کنم . اگر در این کار با من همکاری نکنی و مرتکب گناه شوی، فلان مجازات را درباره‌ات اجرا میکنم . مثلاً اگر به نامحرم نگاه کنی ، یک روز روزه میگیرم .
اولیای الهی به منظور تنبیه و تأدیب خویش، تکالیف و انجام اموری را برخود الزام میکردند. از قبیل شب زنده داری ، گرسنگی، روزه داری کم گویی، اطعام و غیره . حضرت علی( علیه السّلام) فرمودند: « گرسنگی برای به اسارت در آوردن نفس و شکستن عادت‌های بد ، کمک خوبی است. » (غررالحکم ،ص 773.(
9. دعا و توسل :
کمک و استعانت از خدا در رشد وتهذیب نفس ضروری است . زیرا بدون استعانت خداوند متعال هیچ کسی نمی تواند در این مسیر موفق شود .
و توسل به ائمه هدی (علیهم السلام ) بسیار موثر، بلکه لازم است .. هنگامی که پیراهن حضرت یوسف ( علیه السلام ) شفاء می دهد ، یک نظر وتوجه امام زمان (علیه السلام ) که جانها به فدایش باد چه خواهد کرد .
10. پایداری :
هیچ صفتی یک باره در وجود آدمی پدید نمی آید و از بین نمی رود .
برای اینکه دچار گناه نشویم لازم است به مواردی که در بالا ذکر شد توجه و تأمل کنیم. و براثر مداومت به انجام ندادن گناه ، ملکه ترک گناه درنفس ما پدید می آید. ودیگر به راحتی از گناه فاصله می گیریم. البته در ابتدا مشکل به نظر می رسد . اما بعد از گذشت مدتی به خوبی تغییراتی را در خود می توان مشاهده کرد .
که لازمه این موفقیت و سعادت ، پایداری انسان است . هنگامی این پایداری از ما سر می زند که ، به کار و برنامه خود ایمان و اعتقاد کامل داشته باشیم . دیگر اینکه به پیامد دوری از گناه که همان رسیدن به کمال و سعادت حقیقی خود در این دنیا و بهشت وقرب الهی در آخرت است ، فکر کنیم .
ونکته آخر اینکه بدانیم ما نهایتا صد سال در این دنیا می خواهیم زندگی کنیم، و برای همیشه از این دنیا می رویم . وتا بی نهایت در آخرت خواهیم بود . توجه به این امور عزم و اراده و قدرت ما را در ترک گناه تضمین خواهد کرد ان شاء الله .
کتب جهت مطالعه بیشتر:
1.خود سازی، آیت الله مصباح
2.معراج السعادة، ملا احمد نراقی
3.به کجا و چگونه ، ناشرموسسه پژوهشی امام خمینی (ره)
تمتع کافر
… وَالَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَيَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَهُمْ ﴿۱۲﴾
… و كسانى كه كافر شده اند [در ظاهر] بهره مى برند و همان گونه كه چارپايان مى خورند مى خورند و[لى] جايگاه آنها آتش است (۱۲)
سوره محمد
سوره محمد
خدا سرپرست چه کسانی است؟
ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَى لَهُمْ ﴿۱۱﴾
چرا كه خدا سرپرست كسانى است كه ايمان آورده اند ولى كافران را سرپرست [و يارى] نيست (۱۱)
سوره محمد
سوره محمد
نصر متقابل و ثبات قدم
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ ﴿۷﴾
اى كسانى كه ايمان آورده ايد اگر خدا را يارى كنيد ياريتان مى كند و گامهايتان را استوار مى دارد (۷)
سوره محمد
یاری خدا به مومنان در حداقل دو جا
إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ ﴿۵۱﴾
در حقيقت ما فرستادگان خود و كسانى را كه گرويده اند در زندگى دنيا و روزى كه گواهان برپاى مى ايستند قطعا يارى مى كنيم (۵۱)
سوره غافر
سوره غافر
جنت بغیر حساب برای کیست؟
مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿۴۰﴾
هر كه بدى كند جز به مانند آن كيفر نمى يابد و هر كه كار شايسته كند چه مرد باشد يا زن در حالى كه ايمان داشته باشد در نتيجه آنان داخل بهشت مى شوند و در آنجا بىحساب روزى مى يابند (۴۰)
سوره غافر
سوره غافر
مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ
نجات متقین با مفازه هایشان
وَيُنَجِّي اللَّهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۶۱﴾
و خدا كسانى را كه تقوا پيشه كرده اند به [پاس] كارهايى كه مايه رستگاريشان بوده نجات مى دهد عذاب به آنان نمى رسد و غمگين نخواهند گرديد (۶۱)
زمر
زمر
حتی ساخرین در جنب الله بودند
أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَإِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿۵۶﴾
تا آنكه [مبادا] كسى بگويد دريغا بر آنچه در حضور خدا كوتاهى ورزيدم بى ترديد من از ريشخندكنندگان بودم (۵۶)
ژمر
ژمر
وقتی کسی که مسخره میکنه در جنب الله هست
کسی که نمیکنه حتما هست
یعنی همین الان در جنب الله هستیم
بخشیدن همه گناهان
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿۵۳﴾
بگو اى بندگان من كه بر خويشتن زياده روى روا داشته ايد از رحمت خدا نوميد مشويد در حقيقت خدا همه گناهان را مى آمرزد كه او خود آمرزنده مهربان است (۵۳)
زمر
زمر
فتنه مس ضر و نعمت
فَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۴۹﴾
و چون انسان را آسيبى رسد ما را فرا مى خواند سپس چون نعمتى از جانب خود به او عطا كنيم مى گويد تنها آن را به دانش خود يافته ام نه چنان است بلكه آن آزمايشى است ولى بيشترشان نمى دانند (۴۹)
زمر
مربوط : بعد از مس ضر
حضور
حاضر بودن در حضور خدا در هر لحظه
و درک حضور قشنگشون
جزو بهترین حس هایی هست که میشه داشت
و لازمه و خیلی مفیده
و اضطراری هست برای رشد
مربوط : راه سریع
هدایت بی گمراهی
وَمَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُضِلٍّ أَلَيْسَ اللَّهُ بِعَزِيزٍ ذِي انْتِقَامٍ ﴿۳۷﴾
و هر كه را خدا هدايت كند گمراه كننده اى ندارد مگر خدا نيست كه نيرومند كيفرخواه است (۳۷)
زمر
زمر
روش فوق العاده خدا با متقین
لِيُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي عَمِلُوا وَيَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۳۵﴾
تا خدا بدترين عملى را كه كرده اند از ايشان بزدايد و آنان را به بهترين كارى كه میکرده اند پاداش دهد (۳۵)
سوره زمر
سوره زمر
آسانی توحید
ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِيهِ شُرَكَاءُ مُتَشَاكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۲۹﴾
خدا مثلى زده است مردى است كه چند خواجه ناسازگار در [مالكيت] او شركت دارند [و هر يك او را به كارى مى گمارند] و مردى است كه تنها فرمانبر يك مرد است آيا اين دو در مثل يكسانند سپاس خداى را [نه] بلكه بيشترشان نمى دانند (۲۹)
زمر
طاغوت چیست؟
لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ ۖ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ ۚ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انْفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٥٦﴾
در دین، هیچ اکراه و اجباری نیست. مسلماً راه هدایت از گمراهی روشن و آشکار شده است. پس هر که به طاغوت کفر ورزد و به خدا ایمان بیاورد، بی تردید به محکم ترین دستگیره که آن را گسستن نیست، چنگ زده است؛ و خدا شنوا و داناست. (۲۵۶)
سوره بقره
هر معبودی جز خدا طاغوت است
اجر بدون حساب برای صابران
قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿۱۰﴾
بگو اى بندگان من كه ايمان آورده ايد از پروردگارتان پروا بداريد براى كسانى كه در اين دنيا خوبى كرده اند نيكى خواهد بود و زمين خدا فراخ است بى ترديد شكيبايان پاداش خود را بىحساب [و] به تمام خواهند يافت (۱۰)
زمر
زمر
بعد از مس ضر
وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَنْدَادًا لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ ﴿۸﴾
و چون به انسان آسيبى رسد پروردگارش را در حالى كه به سوى او بازگشت كننده است مى خواند سپس چون او را از جانب خود نعمتى عطا كند آن [مصيبتى] را كه در رفع آن پيشتر به درگاه او دعا میکرد فراموش مى نمايد و براى خدا همتايانى قرار مى دهد تا [خود و ديگران را] از راه او گمراه گرداند بگو به كفرت اندكى برخوردار شو كه تو از اهل آتشى (۸)
أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّيْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا يَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَيَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿۹﴾
[آيا چنين كسى بهتر است] يا آن كسى كه او در طول شب در سجده و قيام اطاعت [خدا] مى كند [و] از آخرت مى ترسد و رحمت پروردگارش را اميد دارد بگو آيا كسانى كه مى دانند و كسانى كه نمى دانند يكسانند تنها خردمندانند كه پندپذيرند (۹)
سوره زمر
مربوط : فتنه مس ضر
ترک مطلق دروغ، زمینه اخلاص
إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ ﴿۲﴾
ما [اين] كتاب را به حق به سوى تو فرود آورديم پس خدا را در حالى كه اعتقاد [خود] را براى او خالصكننده اى عبادت كن (۲)
أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ ﴿۳﴾
آگاه باشيد آيين پاك از آن خداست و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفته اند [به اين بهانه كه] ما آنها را جز براى اينكه ما را هر چه بيشتر به خدا نزديك گردانند نمى پرستيم البته خدا ميان آنان در باره آنچه كه بر سر آن اختلاف دارند داورى خواهد كرد در قيقت خدا آن كسى را كه دروغپرداز ناسپاس است هدايت نمى كند (۳)
سوره زمر
دوباره به خودمون سجده نمیکنیم
وقتی بندگی نمی کنیم
داریم همون کاری رو میکنیم که شیطان کرد
وقتی خدا گفت به آدم سجده کن و نکرد
مهم سجده نبود ، پیروی نکردن بود
انگار دوباره داریم به خودمون سجده نمیکنیم
گمراهان دچار قنط از رحمت میشن
قَالَ وَمَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ ﴿۵۶﴾
گفت چه كسى جز گمراهان از رحمت پروردگارش نوميد مى شود (۵۶)
سوره حجر
سوره حجر
نزع غل صدور متقین
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ ﴿۴۷﴾
و آنچه كينه [و شائبه هاى نفسانى] در سينه هاى آنان است بركنيم برادرانه بر تختهايى روبروى يكديگر نشسته اند (۴۷)
سوره حجر
سوره حجر
عدم تسلط شیطان بر ما
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ ﴿۴۲﴾
در حقيقت تو را بر بندگان من تسلطى نيست مگر كسانى از گمراهان كه تو را پيروى كنند (۴۲)
سوره حجر
سوره حجر
سرگرم غفلت شدن
ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿۳﴾
بگذارشان تا بخورند و برخوردار شوند و آرزو[ها] سرگرمشان كند پس به زودى خواهند دانست (۳)
سوره حجر
سوره حجر
از ایاک نستعین به ایاک نعبد
فکر میکردم باید نعبد بکنیم تا نستعین بشه
اما میشه که
نستعین کنیم تا نعبد بشه و بعد نستعین کلی اتفاق بیفته
نمیشه؟
لحظه های قشنگی که
تو هستی
هر لحظه ای که تو عزیزم در اون هستی
قشنگه
چرا از مخلصین نصیبی نداره؟
سوره حجر:
39) ابلیس گفت: پروردگارا، بدان سبب که مرا به گمراهى افکندى، من هم اعمال و عقاید نادرست را در زمین براى مردم مى آرایم و قطعاً همه آنان را به بیراهه مى افکنم،
40) مگر آن بندگانت از میان آنان که براى تو خالص شده اند به گونه اى که براى من و دیگران در آنها نصیبى نیست.
چون :
ایاک نعبد
و اشهد ان لا اله الا الله
رو عمل کردن
هر کاری خواستن بکنن و هر بروزی خواستن بدن دیدن قبلش خدا چی میخواد و همون رو کردن نه اونی که میلشون بود
همون سوال که حضرت علی پرسیدن که چه شد علی شدی؟ گفت پشت درب دلم وایستادم
اینطور نیست؟
راه سریع به نظر من
نماز اول وقت، اول وقتی که موقع خوندنش معنی کلمات از قلبت عبور کنه
و
ترک معصیت
دقت به این دو :
ایاک نعبد در حمد نماز
اشهد ان لااله الا الله وحده لا شریک له در تشهد
ترجیح خواست خدا به بقیه چیزها که بشه همون ایاک نعبد واقعی و اشهد ان لا اله الله واقعی
مثلا اگر پدر مادر اذیتت میکنن و دوس داری سرشون غر بزنی اما خدا گفته مهربون باش باهاشون
نفست رو به خاطر خدا قورت بدی . مهربونی کنی . اینه ایاک نعبد
کاملا مهم و مربوط : حضور
مریضی
غیر بندگی خالصانه، نوعی مرض واقعی هست
انس با واقعیت
الان ۲۲ مرداد ۱۴۰۰ شمسی هست
وسط ظهر یه چرت شاید ۵ دقیقه ای ناخواسته رفتم
توی چرت شاید نیم ساعت جای دیگه بودم
قشنگ رفتم توی یه زندگی دیگه که دقیق یادم نمیاد، یادمه شاید یه راننده ای یا چیزی بودم، یه زندگی دیگه با کلی جزییات
جوری که وقتی برگشتم به بیداری
انگار این بیداری غریبه بود برام
طول کشید تا بفهمم اینجا چیه و کجاست
و این آدمها کین
انگار واقعیت اون طرف بود و اینجا رویا
انس به اون واقعیت چند لحظه باقی مونده بود
ذکر نماز و چالش هاش
در نماز در سوره حمد میگیم
ایاک نعبد
فقط حرف تو رو گوش میدیم
حرف تو رو به خودمون و تمام چیزهای دیگه ترجیح میدیم
اولویت اولمون تویی
میگه عمل میکنم اینو
بعد توی تشهد میگیم
اشهد ان لا اله الا الله
باز یعنی فقط تویی خدا ، دومی در کار نیست
و میگه شهادت میدم اینو
و مومن روزی چند بار این شهادت رو میگه و این عمل رو میگه انجام میدم
و تکرار هم میکنه
اینه یکی از چالش های بزرگ و قشنگ نماز
لاحول و لا قوه الا بالله
یعنی تمام هر چیزی که هست زیر مجموعه خداست
از قدرتش خارج نیست
یعنی تمام اینی که می بینیم و نمی بینیم
آماده شده برای رسیدن به چیزی که بعد از مردنمونه
وصل اینجا و اونجاست
به هدف اونجا
مربوط و مفید : قوته اقوم و اقعد
بنده کدوم خدا؟
خدای آدم
همونیه که به خاطرش ، حرف خدا رو زمین میندازه و اون رو اطاعت میکنه
مثلا اونی که دنبال لذت جنسی بره ، خداش همون لذت جنسی هست
اونی که دنبال پول بره، خداش همون پوله
دنبال عصبانیت و خشم بره، خداش نفسشه
دنبال دل و خواسته هاش بره، خداش دل هست
و الی آخر
خدا همونیه که به خاطرش طاعت خدا رو رها میکنی
دنیا چیه؟
آنچه انسان را از خدا غافل کند دنیاست.
چه بسا فقیری که دنیا پرسته و غیر فقیری که از خدا غافل نیست.
ذکر موثر
ذکری نیست که از قلب عبور کنه؟
آیا ذکر برای عبور کلمات و تکرارشون برای تفهیم قلب نیست؟
رها کردن علاقه ها
رها کردن گناه نه اینکه میل نداریم یا دوست نداریم، دوست داریم و حتی لذت هم داره. اما او رو بیشتر دوس داریم و رها میکنیم به خاطرش، میلمون رو و چیزی که دوس داریم و میل داریم رو. چه رها کردن قشنگی
قوته اقوم و اقعد
سر نماز
وقتی میگیم بحول الله و. قوته اقوم و اقعد
دقت کنیم
قوه از خداست
خدا خواسته با وسایلش ، بدنمون اراده مون رو اجرا کنه
خداست که داره بدنمون رو تکون میده
با بدن، مجری اراده ماست
یعنی من میخوام
خداست که داره ارادم رو عملی میکنه
اراده کنه رابطه بین اراده من و بدن رو قطع میکنه
این وصل بودن بین ارادم و بدنم رو اونه مالکش
سیر و صعود
آیا نماز یک معنی و نور ثابت هست
یا یک معنی رشد دهنده
یک نور گسترش یابنده
یک سیر ؟
نماز به درد بخور
اون نمازی نیست که
بین دو تا وعده اش ( مثلا صبح تا ظهر یا ظهر تا عصر )
نورش
آدمو از گناه حفظ کنه؟
ضر رحمان
وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿۲۲﴾
آخر چرا كسى را نپرستم كه مرا آفريده است و [همه] شما به سوى او بازگشت مى يابيد (۲۲)
أَأَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمَنُ بِضُرٍّ لَا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنْقِذُونِ ﴿۲۳﴾
آيا به جاى او خدايانى را بپرستم كه اگر [خداى] رحمان بخواهد به من گزندى برساند نه شفاعتشان به حالم سود مى دهد و نه مى توانند مرا برهانند (۲۳)
إِنِّي إِذًا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿۲۴﴾
در آن صورت من قطعا در گمراهى آشكارى خواهم بود (۲۴)
تسلیم بی قید و شرط
تسلیم بی قید و شرط
بدون خود
بدون دیگران رو
میخواد؟
تسلیم
آیا اسلام، تسلیم شدن در برابر تربیت خدا نیست؟
طفولیت بنده
به دلیل فاصله دانایی بین رب و بنده، بنده مثل نوزاد و طفل هست، بی تابی هایی میکنه که نمیدونه وقتی دانا بشه ، خودش میگه چرا انقدر بی تابی میکردم برای چیزی که اونقد مضر بود برام
فارغ از غیر
خداوند نگفته حرفم رو گوش کن ، من از غیر خودم رو برات سامان میدم؟
مَنْ أَصْلَحَ سَرِيرَتَهُ، أَصْلَحَ اللَّهُ عَلَانِيَتَهُ؛ وَمَنْ عَمِلَ لِدِينِهِ، كَفَاهُ اللَّهُ أَمْرَ دُنْيَاهُ؛ وَ مَنْ أَحْسَنَ فِيَما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ، أَحْسَنَ اللَّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ.
آیا به این طریق، نخواسته موقع نماز فکرت با چیز دیگه نباشه و تمام و کمال توجهت برای خودش باشه؟
نار
آیا نار ، غیر خدا هست؟
حکمت وسوسه
آیا شهوت و قوای وسوسه گر دیگه
مثل خشم و قدرت طلبی و نفس و خویش تن و منیت و …
الک هایی هستن برای جدا کردن خالص ها ؟
تا ببینه کی واقعا در عمل ، خواستنش رو نشون میده؟
مرتبط : خواستن واقعی و خالص شده
معنی عبادت
آیا معنی عبادت این نیست که
در هر کاری ، هر خطور ذهنی ای ، هر فکری ، هر حرفی و … اصلا هر حرکتی
خواسته خدا رو بر بقیه خواسته ها عملا اولویت بدی؟
درب درب
سوره حمد درب قرآن هست
و ایاک نعبد و ایاک نستعین
درب درب
خودتو بیشتر از خدا دوست داری
بعد میگی خدا رو دوست داری؟
مربوط : خواستن واقعی و خالص شده
خواستن واقعی و خالص شده
اون چیزی رو واقعا میخواهیم که
حاضریم به خاطرش از بقیه خواسته هامون بگذریم
بقیه حرفها و نظرها و … قیل و قاله
صراط مستقیم
صراط مستقیم چیه؟
تو آیه 60 و 61 سوره یس گفته شده :
أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ ﴿۶۰﴾
اى فرزندان آدم مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد زيرا وى دشمن آشكار شماست (۶۰)
وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ ﴿۶۱﴾
و اينكه مرا بپرستيد اين است راه راست (۶۱)
و سوال این میشه که عبادت کردن چیه که هم میشه شیطان رو عبادت کرد هم کسی که این آیه رو گفته
ایاک نعبد و ایاک نستعین
اگر نعبد ایاک نعبد درست برگزار بشه
نستعین همراهشه
همونطور که امام حسن فرمودن :
کسی که در دلش هوایی جز خشنودی خدا خطور نکند من ضمانت میکنم که خداوند دعایش را مستجاب کند.
کافی ، ج2 ، ص 62 ، ح 11