بندگی خداست وقتی از تمام قوه های اسیر کننده و از خودت آزاد میشی

وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَ بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا ﴿۲۳﴾ و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر [خود] احسان كنيد اگر يكى از آن دو يا هر دو در كنار…

این همه قشنگی رو کجا میشه دید؟ قبل و بعدش رو دیگه نمیخوای و ترکش سخت

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿۱۱﴾ و از نعمت پروردگار خويش [با مردم] سخن گوى (۱۱) ضحی

فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾ اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت (۵)   وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿۶﴾ و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد (۶)   فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى ﴿۷﴾ بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت (۷) سوره لیل