وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمَانَ وَأَلْقَيْنَا عَلَى كُرْسِيِّهِ جَسَدًا ثُمَّ أَنَابَ ﴿۳۴﴾

و قطعا سليمان را آزموديم و بر تخت او جسدى بيفكنديم پس به توبه باز آمد (۳۴)

2- آزمايش وسيله‌ى صيقلى شدن روح و قرب به خداست. فَتَنَّا … ثُمَّ أَنابَ‌
پس چه بهتر که نریم که بخواهیم با فتنه سخت برگردیم

در اين آيات سخن از آزمايش سخت حضرت سليمان است. امّا در اينكه اين آزمايش چه بوده، چند نظر است:

الف) سليمان چندين همسر داشت و آرزو داشت فرزندان زياد و برومندى نصيبش شود كه بازوى او در اداره كشور باشند، امّا از خداوند غافل شد و «ان شاء الله» نگفت، لذا هيچ فرزندى براى او تولّد نيافت جز فرزندى ناقص الخلقه كه همچون جسدى بى‌روح آن را بر تخت او افكند.

ب) خداوند، خود سليمان را به بيمارى سختى گرفتار كرد كه همچون جسدى بى‌روح روى تخت افتاده بود سپس او را به حالت اول برگرداند و شفا داد. (با توجّه به اينكه‌ «أَنابَ» به معناى برگشتن است).

ج) خداوند، جنازه فرزندش را كه بسيار مورد علاقه او بود به روى تختش انداخت.

image_print

دیدگاهتان را بنویسید

5 × 5 =