الَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِي الْحَيَاةِ أَنْ تَقُولَ لَا مِسَاسَ وَإِنَّ لَكَ مَوْعِدًا لَنْ تُخْلَفَهُ وَانْظُرْ إِلَى إِلَهِكَ الَّذِي ظَلْتَ عَلَيْهِ عَاكِفًا لَنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنْسِفَنَّهُ فِي الْيَمِّ نَسْفًا ﴿۹۷﴾

گفت پس برو كه بهره تو در زندگى اين باشد كه [به هر كه نزديك تو آمد] بگويى [به من] دست مزنيد و تو را موعدى خواهد بود كه هرگز از آن تخلف نخواهى كرد و [اينك] به آن خدايى كه پيوسته ملازمش بودى بنگر آن را قطعا مى‏ سوزانيم و خاكسترش مى ‏كنيم [و] در دريا فرو مى ‏پاشيم (۹۷)

سوره طه

هر چیزی که به خاطرش حرف خدا رو زمین بندازی
اون رو خدا گرفتی
و عاقبتش هیچ بهتر از خدای سامری نیست که سوزونده و دور انداخته شد
منتها اینجا سامری شیطونه و فرقش اینه خدات کمی دیرتر هیچی میشه و در قیامت متوجه میشی اصلا نبوده که بخواد خیری بهت برسونه و جایی به کارت بیاد

نفست، خشمت، شهوتت، شکمت، توجه قلبت حتی به چیزی بیش از خدا،

هر روز صبح باید دوباره ، تازه و خالص به خدا ایمان آورد بعد از نماز صبح تو خوندن قرآن
حتی هر نماز
حتی با هر عمل . هر توجه قلبی مراقبش بود

این من، من از همه خداتری میکنه

image_print

دیدگاهتان را بنویسید

پنج × چهار =