فکر میکنم الله تعالی می پسندن ماسوی الله در دست بنده و قلب، فقط منحصرا برای ایشون باشه دوس دارن نعمت رو در دست بنده ببینن نه در قلبش و غیر خودشون نعمت هست مگر بنده به خودش ظلم کنه ، اینطور نیست؟
برچسب: اخلاص
وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ شَيْئًا وَلَا يَسْتَطِيعُونَ ﴿۷۳﴾ و به جاى خدا چيزهايى را مى پرستند كه در آسمانها و زمين به هيچ وجه اختيار روزى آنان را ندارند و [به كارى] توانايى ندارند (۷۳) سوره نحل
كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿۱۴﴾ نه چنين است بلكه آنچه مرتكب مى شدند زنگار بر دلهايشان بسته است (۱۴) كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ﴿۱۵﴾ زهى پندار كه آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند (۱۵) استغفار پاک کننده زنگاره حجب از زنگاره
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿۱۷﴾ و پاكرفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد (۱۷) الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى ﴿۱۸﴾ همان كه مال خود را مى دهد [براى آنكه] پاك شود (۱۸) وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى ﴿۱۹﴾ و هيچ كس را به قصد پاداشيافتن نعمت نمى بخشد (۱۹) إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿۲۰﴾ جز خواستن…
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى ﴿۱۲﴾ همانا هدايت بر ماست (۱۲) وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿۱۳﴾ و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست (۱۳) لیل
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى ﴿۱﴾ سوگند به شب چون پرده افكند (۱) وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿۲﴾ سوگند به روز چون جلوه گرى آغازد (۲) وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳﴾ و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد (۳) إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿۴﴾ كه همانا تلاش شما پراكنده است (۴) فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾ اما آنكه…
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿۱۱﴾ و[لى] نخواست از گردنه [عاقبت نگرى] بالا رود (۱۱) سوره بلد الله جان، ناصر جان؛ عبورمون بده از عقبه ها، یکی پشت هم، نه که سوال ها رو میدادین که جواب هاشون رو خودتون بدین دستمون رو بگیرین که ما عاجزیم اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَّحَّم عَلی عَجزِنا…
وقتی الله محبوب جمیل ودود بنده ای رو شامل فضل و لطفشون قرار میدن چه خوشی ای می بره اون بنده آزاد میشه ، چه آزادی میشه خالص میشه چه خالصی، خالص از خودش که چه آزادی ای هست میان بنده رو از خودش رها میکنن میگن خودت رو رها کن، بسپار خودت رو به…
بندگی خداست وقتی الله عزیز و محبوب ، بنده رو می پسندن بهشون توفیق بندگی میدن، بنده اول عام و بنده دوم خاص هست، وقتی توفیق بندگی میدن، نور بهشون میدن و ولی شون میشن، و بنده رو بیرون میکشن از چاه، چاه خود . اونجاست که بنده میگه : خدایا ممنونم من رو از…
موسى(عليه السلام) مأمور مى شود كه براى فرا گرفتن علومى اخلاقى، نزد پيامبر و عالم بزرگ زمانش كه قرآن از او به عنوان «عَبدٌ مِنْ عِبادِنا آتَيْناهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَّدُنّا عِلْماً» ياد كرده است، برود. او بار سفر را بست و به سوى جايگاه خضر با يكى از يارانش به راه افتاد؛ حوادث…
علی(ع) مقرب شدن بنده به خدای سبحان، با خالص کردن نیت او شدنی است. غرر الحکم، ح 4477
حضرت علی(ع) هر کس می خواهد ارزش خود را در پیشگاه خدا بداند ، باید ببیند به هنگام گناه چقدر برای خدا ارزش قائل است. منبع : بحارالانوار ج67 ص 18
آیا عبادت، بدون خوش اخلاقی ، مخصوصا خوش اخلاقی با پدر و مادر و حس حضور خدا در هر لحظه، عبادت درستی هست؟ به حقیقتش رسیده؟
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿۱۵۹﴾ خدا منزه است از آنچه در وصف مى آورند (۱۵۹) إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿۱۶۰﴾ به استثناى بندگان پاكدل خدا (۱۶۰) سوره صافات
إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ ﴿۲﴾ ما [اين] كتاب را به حق به سوى تو فرود آورديم پس خدا را در حالى كه اعتقاد [خود] را براى او خالصكننده اى عبادت كن (۲) أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ…
سوره حجر: 39) ابلیس گفت: پروردگارا، بدان سبب که مرا به گمراهى افکندى، من هم اعمال و عقاید نادرست را در زمین براى مردم مى آرایم و قطعاً همه آنان را به بیراهه مى افکنم، 40) مگر آن بندگانت از میان آنان که براى تو خالص شده اند به گونه اى که براى من و…